Makenjats Vank
Makenjats Vank (Armeensk: Մաքենյաց վանք) is in 9e- oant 13e-iuwsk kleaster op sa'n 5 kilometer súdlik fan de Mar fan Sevan yn Makenis yn de Armeenske provinsje Gegharkûnik.
| Makenjats Vank
Մաքենյաց վանք | ||
| bouwurk | ||
| ||
| lokaasje | ||
| lân |  Armeenje
| |
| Provinsje | Gegharkûnik | |
| plak | Makenis | |
| bysûnderheden | ||
| type bouwurk | Kleaster | |
| boujier | 9e-13e iuw | |
Skiednis bewurkje seksje
It kleaster waard mei de bou fan de Surp Astvatsatsin (Tsjerke fan de Mem Gods) yn 851 stifte troch prins Grigor Supan II, de soan fan prinses Mariam, dy't ek stifter wie fan Kotavank yn Nerkin Getasjen, Armeenje.
It kleaster tsjinne foar de midsiuwske provinsje Gegharkûnik as in wichtich kultureel en kennissintrum. Tsjintwurdich wurdt it kleaster net mear bewenne.
Beskriuwing bewurkje seksje
De krúsfoarmige haadtsjerke is oan de Mem fan God wijd en hat in koanyske koepel op in rûne tamboer. Fjouwer ramen yn de tamboer ferljochtsje it ynterieur fan de tsjerke. Boppe it haadportaal is oan de binnenkant in reliëf te sjen fan in grut hynder. Noch in reliëf fan in hynder is te sjen oan de basis fan de súdwestlike pylder.
Boppe de súdwestlike earm fan de krúskoepeltsjerke stiet in lyts klokketuorke. Under it dak fan dy earm stiet ek it doopfont. De gavit fan de tsjerke is foar it measte net mear oanwêzich. Fan it kompleks bleau fierder allinne in kapel yn it súdwestlike diel bewarre.
Tsjin de muorren fan de tsjerke en de muorren om it kleaster hinne steane noch in mannichte krússtiennen. Om de tsjerke hinne leit in tsjerkhôf mei benammen oan de westlike kant grêven dy't sawol út de midsiuwen as resintere tiden stamme. Yn de súdwestlike hoeke fan it kompleks bleau in midsiuwske latrine bewarre.
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: | ||
|
