Mersk
Mei in mersk wurdt leech wiet lân, of lân dat ûnder wetter strûpt ornearre en betsjut sompich lân[1]. Sok lân wie allinnich gaadlik as seizoensgreide of as miedlân.
It wurd mersk komt fan it Midlatynske mariscum -sompe, sompich lân - en is besibbe oan it Ingelske marsh, it Dútske Marsch, it Deenske marsk en it Nederlânske meers(ch) (yn ûnbrûk). De Dútske, Ingelske en Deenske nammen wurde sûnt de tolfde iuw benammen brûkt om bedike seeklaai- en riviergeaen mei oan te tsjutten. Yn Nederlân, Flaanderen en East-Fryslân wurde sokke bedike geaen as polder oantsjut.
Synonimen binne bygelyks broek, moer/moor.
Sjoch ek
bewurkje seksje| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |