Symbolisme
It symbolisme wie in út Frankryk ôfkomstige streaming yn de byldzjende keunst en de literateur dy't yn it fin de siècle furoare makke. De streaming kaam om-ende-by 1880 op as reaksje op it ympresjonisme en ek op it sosjaal-ekonomysk realisme.
De namme foar de beweging komt fan Jean Moréas, dy't yn 1886 syn Symbolisch Manifest ferskine liet yn de Paryske Figaro (dêr't hy Charles Baudelaire yn oanwiisde as grutte foarheit fan de beweging) en dêrtroch in namme joech oan de beweging dy't op dat stuit al in tal jierren oan it útkommen wie.
Yn it symbolisme kaam it derop del oan it keunstwurk in subjektive sizzenskrêft te jaan rûn de minsklike figuer, yn in riedseleftige-magyske gearhing fan erotyk en dea. Betiden waard de frou foarsteld as de folsleine belicheming fan skjinnens en seksualiteit. Mytologyske en histoaryske foarstellings waarden brûkt by in fantastyske sfearskepping.
Symbolistyske skilderingen
bewurkje seksjeFoarbylden fan symbolistyske skilderijen binne:
- De Stoarm, 1893 fan Edvard Munch
- De griene dea, 1905 fan Odilon Redon
- Tobbende frou, 1904 fan Pablo Picasso
- Hoop, 1907-1908 fan Gustav Klimt
- De beproevings van de Heilige Antonius, 1887 van James Ensor
- IJzeren bruggen bij Asnières, 1887 fan Émile Bernard
Symbolistyske byldhouwurken
bewurkje seksjeFoarbylden fan symbolistyske byldhouwurken binne:
- De ferleare soan, 1896, plaster George Minne
- Homme et femme agenouillés, granyt George Minne
- Jehannes de Doper, 1895, gips George Minne
- De lytske knibbele, moarmer 47,5 cm George Minne
- De knapenfontein of Fontein fan knibbelden George Minne
Skaaimerken
bewurkje seksjeIt symbolisme wurdt karakterisearre troch emoasje, opskodding, heimsinnigens, perversiteit, esoterysk, spiritualisme.
Symbolisten
bewurkje seksje- Jan Toorop
- Antoon Derkinderen
- Johan Thorn-Prikker
- Willem Adriaan van Konijnenburg
- Richard Roland Holst
- Willem Wiegmans
Sjoch ek
bewurkje seksje| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|