Kassius Dio: ferskil tusken ferzjes

'''Lusius Kassius Dio''' wie in Romeinsk senator en skiednisskriuwer út de [[2e ieu|2e]] en [[3e ieu]] nei Kr.. Hy wie de lêste dy't in algemiene skiednis beskriuwingskiedskriuwing makke fan it ''Imperium Romanum''. Syn wurk soe yn it [[Byzantynske Ryk]] noch lang de standert bliuwe foar Romeinske skiednis. Hy wie ek tûk yn de keunst fan de ''prodigmata'' (foartekens).

Lusius Kassius Dio waard as [[Grikelân|Gryk]] en soan fan Kassius Apronianus, lid fan in wichtige lokale famylje én senator, berne te [[Nicaea]] yn [[Bithynia]] (sa.± 155 n. Kr.). Hy folget yn Nicaea in retorenopliedingretoarenoplieding, dêr't hy ynteressearre rekke foar û.o. [[Thucydides]]. Mei syn heit ferfarreferfarde hy nei [[Rome stêd)|Rome]] en foltôge dêr syn oplieidingoplieding.

Neidat syn heit him yntrodusearre hie yn de Romeinske senaat wurket hy in skoft as amtner en makket opgong sa om 190 hinne ta senator. Wannear't yn 192 [[Kommodus]] fermoarde wurdt en [[Septimius Severus]] as oerwinner út de striid komt, stjoerdstjoert Dio in wurkje nei Severus oer dreamen en foartekens dy't syn troansbestiichingtroansbestiging foarspelletfoarseit. Op dizze wize komt Dio yn de kringenrûnten terjochtterjochte fan de keizer en rekket mymei him befreone. Oan dit kontakt hat er ek syn beneaming as [[praetor]] (195) en gûverneur fan in provinsje te tankentankjen. Yn 204 wurdt er beneamd ta konsul.

Dio makket fan tichteby de útspattings mei fan de soan fan Septimius, [[Karakalla]] dêr't er letter oer skriuwe sil. Hy beselskippet him op in reis troch Lyts-Aazje. Sûnt 218 reizget Dio faak rûn bûten Itaalje yn ferskate funksjes. Nei 222 begjint in nije fasefaze yn syn wurkpaadkarriêre. Dio wurdt efterienefterinoar gûverneur fan ''Afrika'' (223), ''Dalmaasje'' (224 - 226) en úteinlik ''Pannoonje'' (226 - 228). Yn 229 is hy foar de twadde kear konsul tegearre mei keizer Severus, in útsûnderlike prestaasje foar in net-Romein. Lang om let keardkeart hy werom nei Nicaea dêr't er him dwaande hâldhâlde sil ommei it ôfmeitsjen fan syn grutte histoaryske wurk ôf te meitsjen.

Dit wurkje oer dreamen en foartekens skreau hy inyn [[192]] en foarspelletfoarseit dêryn de troansbestiichingtroansbestiging fan [[Septimius Severus]]. TanksyTroch dit wurk waard hy opnommen yn de kringenrûnten om keizer Severus hinne.

===''Foarfallen fan ôfnei de dea fan Kommodus'===

'Doe hy dit wurkje klear hie, hied er de smaak te pakken, en skreau hy ek noch in ferslach oer de boargerkriich fan 193 oant 197. Dit wie tige nei it sin fan it Romeinske lêzerspublyk, sa lit er ús wittenwitte.

Omdat syn wurk sa goed ûntfongen waard, beslút Dio om de Romeinske skiednis te beskriuwen fan ôf harrenhar stifting yn 753 f.Kr. ôf. Oan dit wurk soe er him mear dan tweintich jier wijdewije, wêrfan tsien jier allinnich mei it byinoar sykjesykjen fan boarnemateriaal. Mei dit wurk fêstige Dio syn namme ûnder de grutten fan de ''historici''. It is in wiidweidich skiedniswurk yn it GryksGryksk dat mar foar in part bewarre bleaun is. Syn oersjochtoersjoch fan de Romeinske skiednis einiget mei it bewâld fan keizer [[Aleksander Severus]].