Romeinske ferovering fan Brittanje: ferskil tusken ferzjes

Neidat yn [[40]] keizer [[Kaligula]] ôf seachôfseach fan syn ynvaasjeplannenynvaazjeplannen, beslút keizer [[Klaudius]] yn it jier [[43]] wol ta in '''ynvaasjeynvaazje fan [[Brittanje]]'''.

Neffens guon boarnen is dat beslút it gefolch fan de flecht troch de Keltyske, pro-[[Romeinske ryk|Romeinske]] kening Ferika, neidat dizze troch de Britske kening [[Kunobelin]] ôfsetten is. Fierders is Brittanje ryk oan [[lead (elemint)|lead]], [[tin (elemint)|tin]] en leauwenleauwe de Romeinen - net terjocht - dat it ek ryk wie oan goud.

Mar wat lykwols de wichtichste redensredenen wienen foar de oermastering wie de stipe dy't kening Kunobelin joech oan de GalyskeGallyske [[druïde]n en dy't hieltyd foar reboelje soargesoargen yn [[Galje]]. Om syn grypgreep op de GalyskeGallyske provinsje te fergrutsjen stellestelde Klaudius alle druïden butenbûten de wet en sûnder de oermastering fan Brittanje hie diedy wet gjin sin.

Aulus Plautius, de kommandant fan [[Germaanje]] wie befelhawwer fan de ekspedysje dy't op it eilân [[Wight]] lane , de [[Theems]] overstutsenoerstuts en in fersterking boudenboude yn CamelodunumKamelodunum ([[Colchester]]). It Romeinske leger wie tige suksesfolsúksesfol en Klaudius bedocht syn troepen ûnder 16 dagen en keardkearde doe triomfantlik werom nei [[Rome]].