Hearke Tjerks Witteveen: ferskil tusken ferzjes

Hjirop daachden de maten fan Sterke Jerke him út om syn grutte spierkrêft tsjensjen te littelitten. Beskieden as hy wie gie hy hjir earst net op yn. Nei fierder oandringen gie hy dochs op de útdagingen yn en tilde hy it anker fan 612 kilogram op. Iderien wie ûnder de yndruk, ek syn superieuren. Sterke Jerke, dy’t neat leaver woe as wer nei hús te gean, bean oan om it anker om de kazerne hinne te tillen, as hy dan frijstelling krych fan it leger en wer nei hús ta mocht. Syn mearderen koenen hjir net op ienyn gean, dochs tilde hy it anker om de kazerne hinne.

Op in jûn wienen inkele jongeren út in oar doarp op de merke fan Droegeham. Se beslettenbesleaten om de earste foarbygonger dy’t se tsjin kamen tsjin de grûn te triuwetriuwen. Nei in skoftke komt in man de hoeke om rinne, wêrop de oanfierder fan it stel jongeren op man ôfgiet en him om probearret te triuwetriuwen. Mar dit slagget net. De man, dy’t mar ien earm frij hie, naam de oanfaller ûnder de earm. Hy knypt him de boarst sa fyn dat de oanfaller gau frege om los te litten. De man lit de oanfaller los mei de wurden: “Do moast letter better foar dy sjen wa datstû oanpakste.” De oanfaller hie noch dagen lang in blauwe boarst, as herinnering oan syn moetsjen mei nea oars as Sterke Jerke.

Op in dei wol in boer in heakarre syn skuorre ynride, mar syn hynders wegerje dit. Der wurdt ôfsprutsen dat Sterke Jerke de swiere karre nei binnen lûkt, wylst de oare wurkers oan de efterkant triuwe soenen. Mar dizze wurkers beslútebeslute in grap út te heljen. Yn steeYnstee fan te triuwe beslútebeslute se om de karre tsjin te hâldehâlden. Dochs slagget Jerke deryn de karre de skuorre yn te krijekrijen.