Nearo: ferskil tusken ferzjes

Yn [[50]] krige syn mem Agrippina dy't troud wie mei keizer [[Klaudius]], dizze sa fier dat er de jonge Nero as soan adoptearre. De filosoof [[Lucius Annaeus Seneca|Seneca]] wie belêstbelêste mei syn opfieding. Yn [[53]] troude hy mei de dochter fan de keizer, [[Klaudia Oktavia]]. Yn oktober [[54]] waard Klaudius troch Agrippina fergiftige en de soan fan de keizer [[Britannikus]] fêst set op fertinking fan moard. Sadwaande koe Nero sûnder fierdere konkurrinsje ta opfolger fan Klaudius útroppeútroppen wurde. Britannikus stoar [[11 febrewaris]] [[55]], alyksa fergiftige.

De earste fiif jierren fan syn bewâld wienen in gouden tiid foar [[Rome]] en it [[Romeinske Ryk]]. Oeral hearske frede en wolfeart troch de kundige advizen fan Seneca en Burrus. Nei dizze fiif jier begûn Nero him lykwols hieltyd minder te bemoeienbemuoien mei it lânsbestjoer, mar hâlde er him ynstee dêrfan foaral dwaande mei syn passy's foar de [[Grikelân|Grykske]] kultuer, keunst, benammen mei toaniel en muzyk, mar ek drank, seks en minne perversiteiten.

Yn [[62]] kaam Burrus om it libben (neffens geroftengrute waard wie er troch Nero fermoarde) en tsjinne Seneca syn ûntslach yn, wat troch Nero wegere waard. Ek liet er syn frou Klaudia terjochtstelle en ferfong har troch syn matressemaitresse [[Poppaea]], de eks-frou fan syn eardere freon [[Otho]] dy't er fuort promovearre hie as gûverneur fan Lusitania (tsjintwurdich [[Portegal]]).

Sûnt dizze tiid gong it berchôfwaartsberchôfwerts mei Nero. Nero holdehold him allinnich noch mar dwaande mei syn passy's en traadtrede sels op as dichter, sjonger en toanielspiler. De senaat en it Romeinske folk koenekoenen dat mar min weardearjewurdearje. Doe't in grutte brân yn [[64]] in grut part fan de stêd Rome ferwoaste, gongen alderlei (nei alle gedachten falske) geroften de rûn dat Nero hjir sels opdracht foar jûn hie. Neffens de tradisjoneletradysjonele skiedskriuwerij waard letter oanfierd dat keizer Nero de [[kristenen]] ferfolgensdêrnei alle skuld jûn hawwe soe foar dizze grutte brân om himsels frij te pleitenpleitsjen.

Lang om let soe in opstân yn [[68]] yn [[Galje]] soargesoargje foar itde ein fan Nero syn bewâld.

* [http://www.roman-emperors.org/neroxx.htm {{Aut|D. Grau}}, art. Nero (54-68 A.D.), yn ''DIR'' (2007).] {{fr}}

* [http://www.roman-emperors.org/nero.htm {{Aut|H.W. Benario}}, art. Nero (54-68 A.D.), yn ''DIR'' (2006).] {{en}}

* [http://www.roman-emperors.org/nerox.htm {{Aut|D.J. Coffta}}, art. Nero (54-68 A.D.), yn ''DIR'' (2004²).]