Muorre fan Antoninus: ferskil tusken ferzjes

De '''Muorre fan Antoninus''' of Antoninuswâl is in ferdigingswal fan [[turf|soaden]] en stiennen dy't troch de [[Romeinske Ryk|Romeinen]] boud waard yn wat tsjintwurdich de [[sintrale belt]] fan [[Skotlân]] is. De mourre streket him út oer 60 kilometer út fan [[Old Kirkpatrick]] yn [[West Dunbartonshire]] op de [[Firth of Clyde]] oant [[Bo'ness]], [[Falkirk (council area)|Falkirk]], op de [[Firth of Forth]].

Mei de bou wienen de Romeinen fan doel dizze yn it plak komme te litten fan de [[Muorre fan Hadrianus]], sa' 160 km nei it suden ta, om dêrmei de grins fan [[Brittanje]] fierder nei it noarden op te skowen. Mar wylst de Romeinen dwaande wienen tydlike fortifikaasje te bouden en kampen foar it leger oan te lizzen, slagge sy der net yn om de [[Kelten|Keltyske]] befolking yn it noarden te passifisearren en hienen te krijen my ferskate oanfallen. De Romeinen neamden it lân te noarden fan de muorre ''[[Caledonia]]'' en harren bewenners [[Kaledoanjers]].

De Mourre fan Antoninus wie in stik minder goed boud danas de Hadrianswâl, mar noch altyd massyf en yndrukwekkend. Yn noch gienamperoan twa jier waard it kompletearre en ynrjochten as de noardlikste grins fan it Romeinske Ryk fanyn wat sy as in kâld en ferlitten lân beskôgen. De muorre seach derút as in grutte ierden wâl fan goed fjouwer meters heech, mei oan de noardkant in wide gracht en in Romeinske militêre wei dy't der flak efter rûn. De Romeinen bouden om de twa miles in fort. It best oerbleaune fort mar ek yn fan de lytsten is dy fan [[Rough Castle Fort]].

Krapoan tweintich jier neidat er boud wie, waard de muorre al wer ferlitten. Yn [[164]] lutsen de Romeinen har tebek efter de Hadrianuswâl, en waard it gebiet werom jûn oan stammen dy't der wennen. Nei in rige fan oanfallen yn [[197]], arrivearre keizer [[Septimius Severus]] yn Skotlân yn [[208]] yn Skotlân om de grins te yn it noarden op 'e nij feilich te stellen en lit parten fan de muorre reparearre. Dizze besetting duorresoe mar in pear jierAlthoughjier this re-occupation only lasted a few yearsduorre, thedochs wallwaarde iswâl sometimestroch referredlettere toRomeinske (byskriuwers laterek Romanwol historians)oantsjutten as thede '''Severan WallSeveruswâl'''.