|
== Libben en wurk ==
Rawie is de soan fan in [[doopsgesind]]e luchtmachtpredikantloftmachtpredikant. Yn 1954, ferhûzeferhuze de hûshâlding Rawie nei [[Wynskoat]]. Yn 1970 ferfarde Rawie nei de stêd [[Grins (stêd)|Grins]] om dêredêr talen te studearjen en yn 1975 die er mei oan it tydskrift ''[[De nieuwe Clercke]]'', ûnder it [[pseudonym]] ''Albert Zondervan'' dêr't [[Driek van Wissen]] ek gebrûk fan makke.
Yn 1976 publisearre er, mei Driek van Wissen, it duo-debút ''De match Luteijn-Donner''. Beide skriuwers neame dit wurk net by harharren samle wurk.
Yn 1979 makke Rawie syn solodebút mei ''Het meisje en de dood'' wêrnei't yn 1982, nei in koarte, mar swiere sikehûsopname, ''Intensive care'' folge. Itselde jier krige er nasjonale bekendheid troch syn optreden yn it televyzjeprogramma fan [[Sonja Barend]].
Yn 1999 ferskynde ''Geleende tijd'' en ''Gedeeld verleden'' (bibliofyl) en yn 2004 ''Verzamelde verzen''.<br>
Yn Grins en dêrbûten, stiet Rawie bekend om syn flambjanteflambojante styl fan libjen. Yn 1987 krige er in alfleisklierûntstekking, troch te folle drank, en in longûntstekking en waard er opnommen yn't sikehûs dêr't er trije moanne op de grins fan libben en dea siet. Neitiid bettere reer syn libben wurdt der ornearre. Guon kritisy miene dat dit syn wurk fertuten dien hat. Sûnt is syn wurk treastliker en earnstiger. <ref>[http://www.volkskrant.nl/archief_gratis/article815124.ece/JEAN_PIERRE_RAWIE] De Volkskrant, 9 septimber 1999. ''Portret Rawie''</ref>
Guon neame syn wurk ferfeelsum, maar it is wis dat er, mei [[Annie M.G. Schmidt]], [[Nel Benschop]] en [[Toon Hermans]], ta de bêst ferkeapjende dichters fan Nederlân heart. Passaazjes út syn wurk binne faak te finen yn rouadvertinsjes. ([[Gerrit Komrij]] hat dat wolris 'terminale sitearberheid' neamd.)
== Charlotte Köhler Priis ==
Yn 2008 ûntfong er de Charlotte Köhler PrijsPriis, in trijejierlikse oeuvrepriis foar auteurs, besteande út 18.000 euro. De priis wurdt ôfwikseljend jûn oan in skriuwer fan toanielwurk, poëzij en proaza. De sjurysjuery skreau oer Rawie's wurk: ''De milde toon, doortrokken misschien van ironische momenten, kan de ernst van de eeuwige thema’s niet verhullen (…) en past naadloos binnen de tijdloze, klassieke thematiek, die vanaf het begin de poëzie van Rawie heeft beheerst: liefde, dood, ontzegging en gemis. Het getuigt ook van moed om als dichter zulke door de eeuwen heen zogenaamd platgetreden paden te gaan. Klassiek, tijdloos, zeker, maar hij verwoordt die thema’s in een keur van nieuwe en somtijds verrassende variaties.''
== Bibliografy ==
*''De match Luteijn-Donner: in skaakkursus yn twa kear tolve sonnetten'' (mei {{Aut|[[Driek van Wissen]]}}), 1976
*''Het meisje en de dood'', 1979
| 