Betje Wolff: ferskil tusken ferzjes

Ze trouwde op 18 november [[1759]] met de 52-jarige predikant Adriaan Wolff. In 1763 debuteerde zij met de bundel ''Bespiegelingen over het genoegen''. In 1777, na de dood van haar echtgenoot, ging Wolff samenwonen met [[Aagje Deken]] en begonnen zij gezamenlijk te publiceren. Hun grootste successen waren de [[briefroman]]s ''[[De Historie van mejuffrouw Sara Burgerhart]]'' (1782) en ''Historie van den heer Willem Leevend'' (1784-1785). In 1778 verhuisden Wolff en Deken naar [[De Rijp]]. In 1782 vestigden ze zich in [[Beverwijk]]. ▼

Vanwege hun [[patriotten|patriottische]] sympathieën verhuisden Wolff en Deken in 1788 naar [[Trévoux]] bij Lyon in het departement Ain (regio Rhône-Alpes). In 1789 verscheen ''Wandelingen door Bourgogne''. Tussen 1793 en 1796 schreven ze aan ''Historie van Mejuffrouw Cornelia Wildschut, of De gevolgen van de opvoeding'', een roman in 6 delen. Door financiële nood moesten zij in 1797 terugkeren naar Holland, waar ze in Den Haag woonden. Wolff stierf in Den Haag; enkele dagen na haar overlijden stierf ook Deken. Beide vrouwen liggen begraven op de begraafplaats [[Ter Navolging]] in [[Scheveningen]].▼