|
Echternach, oan de rivier de Sauer, hie yn de [[1e ieu]] in [[Romeinske Ryk|Romeinske]] filla. Yn de [[6e ieu]] wie dat lângoed yn hannen rekke fan de biskop fan Trier, dy't dêr in lyts kleaster boude. Yn [[698]] skonk [[Irmine]], dochter fan [[Dagobert II]], lân yn Echternach oaan de [[Northumbria]]anske misjonaris Willibrord, [[Biskop fan Utert]], om dêr in grutter kleaster te setten; hja beneamde Willibrord as earste abt. De kar foar Willibrord wie foar in part ynjûn troch syn reputaasje as bekearder fan heidenen (de ''Apostel fan de [[Friezen]]''), diels ek om't de biskopssit fan Utert troch (heidenske) Fryske oanfallen yn gefaar rekke wie. Echternach soe it earste Angel-Saksyske kleaster op it Jeropeeske kontinint wurde.
Willibrord koe de earste tsjerke yn Echternach ynwije yn [[700]] mei jildlike stipe fan [[Pepyn fan Herstal]]. Pepyn's soan, [[Karel Martel]], stifter fan de [[Karolingen|Karolingyske]] dynasty, liet syn soan [[Pepyn de Koarte]] yn [[714]] yn Echternach dope. Neist stipe fan de Karolingen waard Willibrord syn abdij ek skoarre troch [[Wilfrid]], mei wa't er yn [[Ripon]] tsjinne hie. Furthermore,Fierders Willibrordslagge successfullyit overcameWillibrord the stridentlyom anti-IrishIerske biasfoaroardielen offan Wilfrid, andte feroarjen en securedkrige thedoe backingek ofsteun manyfan Irishin monks,soad whoIerske wouldMuontsen becomedy't thede backbonerêchbonke forfan theit firstearste settlementkleaster atwurde Echternachsoene.
Willibrord spentwie muchin timesoad atyn Echternach, especiallyfoaral afternei thede sackingplondering offan [[Utert (stêd)|Utrecht]] inyn [[716]], anden diedstoar theredêr inek yn [[739]]. Willibrord waswaard interredbyset inyn theit [[Oratoryoratorium (worship)|oratory]],dat whichal soonrillegau becamepylgers a place of [[pilgrimage]], particularly after he was [[Canonization|canonised]]luts. InYn [[751]], Pepinjoech raisedPepyn thede Abbeyabdij offan Echternach to status ofin 'royalkeninklike' abbey'status, andmei grantedfoarstlike it [[Sovereign immunity|immunity]]ymmuniteit. AroundOm theit wallskleaster ofûnstie thein abbey,stêd ady't townrillegau grewien upfan thatde wouldgrutste soonen becamebloeiendste onefan ofLúksemboarch the largest and most prosperous inwurde Luxembourgsoe.
=== CarolingianKarolingyske RenaissanceRenêssânse ===
[[Beornrad fan Echternach|Beornrad]], thede thirdtredde abbotabt offan Echternach, waswie ain greatgrut favouritefavoryt offan [[Karel de Grutte]], anden waswaard promotedpromovearre tota ArchbishopAartsbiskop offan Sens inyn [[785]]. WhenDoe't Beornrad died,stoar inyn [[797]], Charlemagnekaam tookde directabdij controlûnder ofit thedirekte abbeybestjoer forfan aKarel de Grutte. Dat duorre in yearjier.
TheIt workwurk offan thede monksmuontsen atyn theEchternach abbeywaard wastige heavilybeynfloede influencedde bytroch Willibrord's roots in the Britske eilannen,eftergrûn wheredêr't ain greatprotte emphasisklam waslein putwaard onop [[kodeks|codices]], anden Echternach developedûntjoech onehim ofta theien mostfan importantde wichtichste [[scriptorium|scriptoria]] inyn theit [[Frankyske Ryk]]. TheDêr abbeywaarden atfjouwer Echternachevangeeljen producedskreaun: fourde [[gospel]]sEvangeeljen (in order of production): the [[Augsburgfan GospelsAugsburch]], [[Evangeeljen fan Maeseyck]], [[Evangeeljen fan Trier]], anden theit [[FreiburgEvangeeljefragmint Gospelfan Book FragmentFreiburg]].
Manuscripts produced at Echternach are known to have been in both [[insular script|insular]] and [[Roman half uncial]] script. As Echternach was so prolific, and enjoyed the patronage of, and aggrandisement by, Pepin the Short and Charlemagne, it played a crucial role in the development of the early [[Carolingian Renaissance]]. Seeing the work of the abbey at Echternach at taming the native German script, and eager to further the reform, Charlemagne sent for [[Alcuin]], to establish a scriptorium at [[Aix-la-Chapelle]]. Alcuin synthesised the two styles into the standard [[Carolingian minuscule]], which predominated for the next four centuries.
|
