Godshûs (gebou foar earetsjinst): ferskil tusken ferzjes

De measte [[natoerreligys]] meitsje gjin gebrûk fan '''timpels''' of oare godshuzen; se hâlde harren earetsjinsten gewoan yn 'e iepen loft, yn 'e hûs of yn in tinte. Dat wol net sizze dat yn [[natoerreligys]] timpels hielendal net foarkomme.

Sa bouden de [[Maya's]] fan súdlik [[Meksiko]], [[Guatemala]] en [[Belize]] en de [[Azteken]] fan sintraal [[Meksiko]], foar't se yn kontakt kamen mei de Jeropeänen, ûntsachlike piramiden en grutte timpels, dy't sjoen waarden as stylearre foarmen fan hillige bergen. En by de folken fan 'e [[Pueblo-kultuer]] fan 'e [[Feriene Steaten fan Amearika|Amerikaanske]] steaten [[Nij-Meksiko]] en [[Arizona]] ([[Tiwa]], [[Tewa]], [[Towa]], [[Keresan]], [[Hopi]] en [[Zuñi]]) wie it sintrum fan it doarp, sawol boukundich as religieus, de ''kiva'', in spesjaal fertrek foar yndividuële en mienskiplike religieuze rituëlen.

Op [[Hawaiï]] waarden timpels, of ''heiau'', boud fan lavastien. Fierwei de measte wienen wijd oan de rein- en fruchtberensgod Lono of oan 'e oarlochsgod Kukailimoku. Yn 'e timpels stienen û.m. houten goadebylden, dy't ''kii'' neamd waarden. Mear nei it suden ta, op [[Tahity]], waarden de goaden oanbean yn iepenlofttimpels, besteande út rjochthoekige pleinen mei in piramidefoarmich platfoarm, dy't ''marae'' neamd waarden. Der waarden û.m. feesten, spirituële seremoanjes, dûnsen, muzykútfierings en [[offerrituëlen yn natoerreligys|offerrituëlen]] holden. Alle ''marae'' fan [[Tahity]] en de measte ''heiau'' fan [[Hawaiï]] waarden ferneatige troch warbere Westerske misjonarissen, dy't fan 'e midden fan 'e njoggentjinde ieu ôf de eilannen fan 'e [[Stille Súdsee]] berikten.