De ferzje fan 18 nov 2011 om 12.53 wizigje Drewes (oerlis \| bydragen) Rjochte-útfurders, Behearders 97.657 edits L kat. [[]] ←Toan eardere ferskillen		De ferzje fan 17 mai 2012 om 14.26 wizigje weromsette Xqbot (oerlis \| bydragen) Bots 46.598 edits L r2.7.3) (Bot - oars: pnb:وکٹوریہ چھمبر; tekstwiziging Neikommende ferskillen →
Rigel 4: [[Ofbyld:Victoria_falls.ogg\|thumb\|''Victoria Wetterfallen'']] [[Ofbyld:Smoke_that_thunders_victoria_falls_1.ogg\|thumb\|''Victoria Wetterfallen'']] De '''Victoriawetterfallen''' binne de breedste [[wetterfal]]len fan [[Afrika]], se foarmje in wettergerdyn fan 1708 meter breed en 100 meter heech en hawwe in maksimale falhichte fan 128 meter. Se lizze yn de [[Sambezi]], op de grins tusken [[Sambia]] en [[Simbabwe]]. Rigel 16: De lokale befolking neamt dizze wetterfallen tsjintwurdich de ''Mosi-oa-Tunya'' (Letterlik oersetten: de reek dy't dondert). Bûten de ynlânske Afrikanen wienen grif de [[Arabieren]] de earste bûtensteanders dy't dizze wetterfallen besochten. Neffens Livingstone, de earste Europeaan dy't dizze wetterfalllen seach, wiene de wetterfallen by de lokale befolking bekend as ''Mo ku sa tunya musi'', "dêr wêr't allegeduerigen reek opstiicht". Livingstone bewearde dat de oarspronkelike âlde ynlânske neamme foar de wetterfallen ''shungwe'' of ''shongwhe'' wêze soe ( dit betsjut yn de [[Tonga (Afrika)\|Tonga]]-taal ''De dampende reek'' - yn it Ingelsk ''The smoke fumes''). It is dus moogglik dat de namme Musi-oa-Tunya troch Arabyske ûntdekkers jûn waard en oarspronklik ''musa-i-nunya'' wie, wat yn it Arabysk ''de ein fan de wrâld'' betsjut. Yn [[1989]] waarden de wetterfallen troch [[UNESCO]] ta [[Wrâlderfguod]] ferklearre. Rigel 77: [[no:Victoriafallene]] [[pl:Wodospady Wiktorii]] [[pnb:وکٹوریہ ~~آبشار~~چھمبر]] [[pt:Cataratas Vitória]] [[qu:Ñansa phaqcha]]

Fiktoariawetterfallen: ferskil tusken ferzjes