Hugo de Groot: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
LNo edit summary
sa mar
Rigel 1:
{{wurk}}
[[Ofbyld:Michiel Jansz van Mierevelt - Hugo Grotius.jpg|thumb|''Hugo de Groot (1631)'']]
[[Ofbyld:Statue of Hugo Grotius.jpg|thumb|Stânbyld op de Markt yn Delft]]
'''Hugo de Groot''' ([[Delft]], [[10 april]] [[1583]] – [[Rostock]], [[28 augustus]] [[1645]]), ek wol bekend as '''Huig de Groot''' of '''Hugo Grotius''', wurke as jurist yn de [[Republyk fan de Sân Feriene Nederlannen]]. Hy wie ien fan de grûnlizzers fan it ynternasjonaal publykrjocht. Dêrneist wie De Groot skriuwer, filosoof en teolooch.
 
De Groot skreau [[Latyn]]ske [[trageedzje]]s en gedichten, [[teology|teologyske]] ferhannelingen en [[Nederlânsk]]e gedichten. Syn wichtichste wurken lizze op histoarysk en juridysk mêd. Syn ferneamdste wurk is ''[[De iure belli ac pacis]]'' ('Oer it rjocht fan oarloch en frede') út [[1625]]. Dat wurk is de basis foar it moderne [[Ynternasjonaal rjocht|folkerjocht]]. Hugo de Groot is ek ferneamd fanwege syn pleit foar de frij tagonklike see (en de frijhannel), it ''[[Mare Liberum]]'' (1609), dat earst yn 1864 weromfûn en publisearre waard. Rjochtsskiedkundigen fan no beskôgje Grotius as ien fan de grutste juristen ea. Grotius hat in ymminske ynfloed op it ynternasjonaal publykrjocht útoefene, syn ideeën oangeande de seefeart bygelyks oerhearskje noch in grut part fan it hjoeddeiske [[seerjocht]]. AlgemeenYn wordtit aanvaardgeneraal wurdt oannaam dat Grotius hetit [[Natuerwet (etyk)|Vernunftrecht]] bepleittebepleite, mar ditdat is eenin misvattingmisfetting, meidat synit rjocht by him noch net autonoom is en it noch net los stiet fan [[God]]. HijHy durfdedoar de stap naarnei eenin autonoom [[natuurwetnatuerwet (ethieketyk)|natuurrechtnatuerrjocht]] nog nietnet te zettensetten, meidat soks betsjutte koe dat God net beseanbestean soe. Faaks mei er lykwols wol beskôge wurde as in foarrinner fan de grutte natuerrjochttinkers.
 
Mei jonge jierren skreau er de ''Annales et historiae de rebus Belgicis''. Vanfan meermear historischhistoarysk belang dan dezedy ''Nederlantsche Jaerboeken en Historien'' waswie zijnsyn boek overoer de ''Oudheyt vande Batavisch nu Hollandsche Republique''. InDêr dat laatste werk toontlit De Groot aanyn sjen dat de Steaten altijdaltyd al soeverein geweestwest zijnhawwe. HistorischHistoarysk gezienbesjoen is ditdat standpuntstânpunt vanfan De Groot onhoudbaarûnhâldber, maarmar zijnsyn verhandelingferhanneling, die uiteraard bijdy't de [[Steaten fan Hollân en West-Fryslân|Steaten fan Hollân]] infansels de smaakwol vielnoaske, heefthat betekenisbetsjutting gekregenkrigen omdatmeidat de SetatenSteaten fan Hollân, wanneerat hetit om hunhar positieposysje ginggie, zichhar op De Groot plachten te beroepenberôpen.
 
Hugo de Groot boaske [[1608]] oan [[Maria fan Reigersberch (1589?-1653)|Maria fan Reigersberch]] ([[1589]]?-[[1653]]). Sy krigen trije soannen en in dochter. De twadde soan [[Pieter de Groot (rjochtslearde)|Pieter]] wie ek rjochtslearde en letter ek [[pensjonaris]] fan [[Rotterdam]].
Line 32 ⟶ 31:
* [http://igitur-archive.library.uu.nl/bijzcoll/2011-0222-200258/UUindex.html Ynlieding ta de ''Hollandsche rechts-geleertheid 2den dr.'' 1631] (Universiteitsbibleteek Utert)
{{CommonsBalke|Hugo Grotius|Hugo de Groot}}
 
{{boarnen|boarnefernijing=
Foar boarnen en mear, sjoch ûnder: [https://nl.wikipedia.org/wiki/Hugo_de_Groot_(rechtsgeleerde) Hugo_de_Groot_(rechtsgeleerde)]
}}
 
{{DEFAULTSORT:Groot, Hugo de}}