Protter: ferskil tusken ferzjes

De '''Protter''' (''Sturnus vulgaris'') is in lânseigen fûgel in [[Jeropa]] en [[Aazje]]. Mar hyHy is ek oerbrocht troch de minsken nei [[Noard-AmerikaAmearika]], [[Súd-Afrika]], [[Austraalje ]]en [[Nij Seelân]]. Omdat protters harren maklik oanpasse wurde se yn inkele fan dizze lânnen al as in pleach sjoen.

De protter hat syn nest yn in holholte, bygelyks yn in beam of in nestkast. Hy leit 3-6 [[aaien]] der't beide fûgels sa'n 2 wiken op briede. De jongen bliuwe 3 wiken op it nest foar at se útfleane.

Yn de hjerst en winter foarmje de protters harren yn grutte kloften. By jûntiid is dit in machtig gesicht at se harren sammelje en yn ien grutte groep in sliepplak opsykje. De fûgels yn Nederlân binne foar it grutste part trekfûgel en lûke meast wat nei it suden en westen sa as Frankryk en Grut-Brittanje. Op de plakken wêr't se oerwinterje foarmje de protters somtiden wol kloften fan oant 1 miljoen fûgels.

Protters binne by steat om de lûden fan oare fûgels nei te imitearjendwaan.

Yn eardere ieuwen stiene jonge protters yn grutte parten fan Europa by de minsken op it menu. De jonge fûgels waarden fongen yn saneamde protterpotten, in [[Keramyk|keramyske]] nêstgelegenheid. De protterpot hie in fleangat en wie oan de efterkant, dy't tsjin de muorre hong, iepen, sadat de jonge fûgels der krekt foar it útfleanen maklik út heljen wienen. Oan wjerskanten fan it fleangat sieten gatsjes, dêr't men, as de fûgels grutter waarden, stokjes troch stuts om foar te kommen dat de protters útfleagen. It Nederlânsk sprekwurd ''"Ergens een stokje voor steken"'' is dêr fan ôfkomstich. Protterpotten binne tsjintwurdich wer yn swang as nêstgelegenheid.