De '''Sueben''' of '''Sueven''' ([[Latynsk]]: ''Suebi'') wienenwie in [[Germanen|West- GermaanskeGermaansk]] folk dat likernochsawat oan it begjin fan de iertellingjiertelling by de [[Eastsee]] (''Mare Suebicum'' yn it LatynskLatyn) wenne hat. Neffens guon is de namme foar [[Sweden]] fan dizze namme ôfleidôflieden en is it oannimlik dat dit stamferbandstamferbân út ferskateferskeidene stammen bestie, wêrûnder de [[ QuadenKwaden]], de [[Markomannen]], de [[Allemannen]], de [[Hermunduren]], de [[Langobarden]] en de [[ SemnonenSemnoanen]]. Yn de [[5e ieu]] en [[6e ieu]] hienen sy in keninkryk yn [[Spanje]]. ▼{{Stavering}}
▲De '''Sueben''' of '''Sueven''' ([[Latynsk]]: ''Suebi'') wienen in [[Germanen|West-Germaanske]] folk dat likernoch oan it begjin fan de iertelling by de [[Eastsee]] (''Mare Suebicum'' yn it Latynsk) wenne hat. Neffens guon is de namme foar [[Sweden]] fan dizze namme ôfleid en is it oannimlik dat dit stamferband út ferskate stammen bestie, wêrûnder de [[Quaden]], de [[Markomannen]], de [[Allemannen]], de [[Hermunduren]], de [[Langobarden]] en de [[Semnonen]]. Yn de [[5e ieu]] en [[6e ieu]] hienen sy in keninkryk yn [[Spanje]].
[[Ofbyld:Reino de Galicia Suevos.png|right|thumb|175px|SuebyskeSuebysk keninkryk yn Spanje]]
==Skiednis==
De Sueben emigreareemigrearden nei it tjinwurdigetsjintwurdige [[DutslânDútslân]] en ferbleaunbleaunen derdêr earst yn it noarden by de [[Elbe]]. Al gauris lûkelutsen sy nei it suden ta. Neffens de Romeinske skiedkundige [[TacitusTasitus]] dienen de SemnonenSemnoanen en Langobarden mei oan de striid fan [[Ariovistus]] tsjin [[Julius Caesar]] yn ([[58 f. Kr.]]).
Yn de [[4e ieu]] waarden de Sueben troch de [[Hunnen]] ferdreaun en foelen sy yn [[406]], nei it behellebeheljen fan de oerwinning yn de [[slachSlach by Mainz]], it [[Romeinske Ryk]] ynbinnen. Tegearre mei de [[Fandalen]] lûkelutsen sy troch [[Galje]] hinne, rjochting [[Spanje]] en kamen derdêr oan yn [[409]]. Under lieding fan kening [[Hermerik]] († [[438]]) stiften sy in eigen ryk yn de Romeinske provinsje [[Gallaecia]] yn Spanje. Hjir gongen de Sueben foar in grut part oer neiop it [[kristendom|Arianisme]], in kristlik leauwensleauwen.
Under kening [[Rechila]] ([[438]]-[[448]]) koenen de Sueben harren ryk utwreideútwreidzje mei [[Baetica]] en [[Sevilla]]. Sy fersloegen derbydêrby de lêststelêste Romeinske legers en doe't de Fandalen nei [[Afrika (Romeinske Ryk)|Afrika]] fuort lûkelutsen, wienen sy in skoftlangskoft boppemachtigoermachtig. Dit hichtepunt duoreduorre mar koart, want de opfolger fan Rechila, syn soan [[Rechiar]], waard yn [[456]] ferslein troch de [[Fisigoaten]] ûnder lieding fan [[Theoderik II]] yn de [[slachSlach oan de Urbicus]]. Hjirnei waarden de Sueben in skoft bestjoerd troch harren oerwinners.
Al gauris lokteslagge it de Sueben harren unôfhinklikhiedûnôfhinklikheid werom te krijen. Sy waarden wer troch harren eigen keningskeningen bestjoerd mar moasten wol in grut part fan Spanje ôfstean oan de Fisigoaten. enSe bleaubleaunen sy underûnder Fisigoatyske ynfloed stean. Yn [[465]] gongen de Sueben alligearreallegear oer tanei it [[katholyk|roomske]] leauwensleauwen.
De dea fan Rechiar soargdesoarge foar in splitsing fan it Suebyske folk. [[Aioulf]] ([[456]]-[[457]]) en [[Framta]] ([[457]]-[[458]]) ferdielden it ryk ûnderienoarûnderling; lykwolsmar wol as fazalenfazallen fan de Fisigoaten. Under [[Maldras]] wienen de Sueben wer koart werenigdferiene, werneiwêrnei't opneiopnij in splitsing folgdefolge tusken [[Richimund]] ([[459]]-[[463]]), [[Frumar]] ([[459]]-[[463]]) en [[Remismund]] ([[459]]-[[469]]). Dizze lêtstelêste soargdesoarge der wer foar dat de werenigingferiening yn [[463]] foargoed wie. De skeidnisskiednis oer de periodeperioade tusken [[468]] oant [[560]] is hielendolhielendal ûnbekend. Lang om let waard yn [[585]] it ryk fan de Sueben foargoed ferslein troch de Fisigoaten ûnder lieding fan [[Leovigild]]. It Suebyske folk bliuwbleaun net as ôfsonderlikôfsûnderlik folk bestean, sy soenen harren ferminge mei de Histo-Romeinske befolking fan Spanje en út de skiednis ferdwieneferdwine.
==LiteratuurLiteratuer==
* Ferdinand Lot, ''De Germaansche invasies. De versmelting van de Barbaarsche en Romeinsche wereld'', Den HaagHaach, 1939, s. 213.
[[Kategory:Germaansk folk]]
| 