It wurk- of skriuwûnthâld fan join [[kompjûter]], yn it Ingelsk ''Random Access Memory (RAM)'' neamd, is in ekstern ûnthâld, dêr't elts ûnthâldplak like rap tagong ta hat (yn tsjinstelling ta in [[fêste skiif]] bygelyks, dêr't men wachtsje moat oant it lêsmeganisme it plak mei ynformaasje fûn hat). Yn it wurkûnthâld kin lêzen en skreaun wurde. Yn tsjinstelling ta it [[lêsûnthâld|lêsûnthâld (ROM)]] dat allinne mar lêzen wurde kin.
De earste elektryske [[kompjûter]]s hienen soms in relais en buizenskeakelingsbuizeskeakelings, mar ek in tromme-ûnthâld, dat in grutte tromme is oerdutsen mei in magnetyske laach dy't sa'n 100 kear de sekonde rûndraaide en dy't op sa'n tsientallen rigels in hûnderttal ''wurden'' stean hie. Elts rigeltsje waard lêzen troch in eigen lêzer. Op in tromme-ûnthâld kaam elts ûnthâldplak alle 10 [[millisekonde]] del, en sa koe it lêzen of skreaun wurde. Dat wie dus gjin RAM.
Nei it tromme-ûnthâld kaam it wurkûnthâld dat like op magnitsearbere rinkjes (ringkearn-ûnthâld). Dat wie dus al RAM.
