Anne Hans Veenbaas (De Knipe, 6 maaie 1884 - Ljouwert, 1 oktober 1939) wie in feearts.

Anne Veenbaas

Veenbaas wie bistedokter op De Lemmer ( 1907) en Wolvegea ( 1911 ). Hygiênekonsulint fan it Fries Rundvee Stamboek ( 1918) en direkteur fan de Sûnenstsjinst foar fee yn Fryslân (1919). Promovearre yn 1935 op Diagnostiek en bestrijding van de abortus Bang in Friesland. Hy hat him benammen jûn op it gebiet fan bestriding fan kowetuberkuloaze.

Veenbaas wie lid fan Provinsjale Steaten fan 6 july 1927 oant syn dea op 1 oktober 1939.

Anne Veenbaas wie de earste direkteur fan de Sûnenstsjinst foar Fee dy `t yn 1919 yn Fryslân oprjochte waard. Hy wie direkteur oan syn dea ta, yn 1939. Mei de beheinde middels fan eartiids hat Anne Veenbaas merakels wurk ferset om de sûnens fan bisten te ferbetterjen. Syn fernijende ynstek en trochset  wienen it fûnemint foar in trochbraak yn de bestriding fan TBC. Dat wie “nij” mar it wie ek it “útfieren”. Anne Veenbaas, de direkteur sels, wie net te min om it fjild yn te gean om mei de boeren te redendielen, om te witten wat der spile en dêr `t dat nedich wie de klam te lizzen op it belang en de needsaak fan de bestriding fan TBC en wat der barre moast.

Anne Veenbaas Fûns bewurkje seksje

Yn 2019 is it Anne Veenbaas Fûns oprjochte fanwegen it 100jierrich bestean fan de Royal GD, de sûnenstsjinst foar bisten. De ynstek fan Anne Veenbaas wie om kennis dy `t al bestiet yn `e mande mei nije kennis yn it fjild te brûken. Dat wol it Fûns ek graach útdrage. It doel binne sûne bisten, gjin sykten of goarren en in goed wolwêzen foar de bisten. Derom wurdt alle jierren de Anne Veenbaas pinning útrikt oan ien persoan of in ploechje minsken dy `t in bydrage levere ha oan de sûnens of it wolwêzen fan bisten yn Nederlân. Yn 2020 hat Rudolf Raymakers de Anne Veenbaas pinning wûn.

Boarnen, noaten en referinsjes bewurkje seksje

Boarnen, noaten en/as referinsjes: