Berber van der Geest

Berber van der Geest (Ljouwert, 19 febrewaris 1938 - Boalsert, 28 maaie 2019) wie in dichteresse, toanielskriuwster en skriuwster fan ûnder oaren berneboeken.

Berber van der Geest

Libben en wurk bewurkje seksje

Berber van der Geest kaam fan memmekant út in keunstsinnige famylje. Pake Jaring Walta wie keunstskilder en beppe Berber Rypma wie besibbe oan skilder/dichter Gerben Rypma. As famke wie Berber faak by pake en beppe yn Wytgaard.
Hja gie nei de ULO, die doe kantoarwurk, hoewol't sy eigentlik nei de keunstakademy woe. Letter waard sy beukerjuf/ûnderwizeresse op in skoalle yn Ljouwert en helle hja aktes foar Frysk en tekenjen. Berber van der Geest is in alsidich talint, se dichtet, skriuwt koarte ferhalen en berneboeken. Mar se is ek aktyf op it mêd fan toaniel en teater en dêrnjonken skriuwt se lietteksten: ûnder oaren Roel Slofstra en Joop Veenstra hawwe lieten fan har op har repertoire. Foar har ienakter Frij krige se yn 1974 de provinsjale toanielpriis.

Ynspiraasje foar har berneboeken fûn Berber van der Geest foaral yn de klas, yn it kontakt mei de bern, foar har 'it moaiste stik minske dat der is'. Se kreëarre yn har boeken in wrâld dêr't plak is foar bern om bern te wêzen en dêr't romte is foar har fantasy. Har earste berneboek It âld kammenet ferskynde yn 1983, de yllustraasjes yn it boek fersoarge se sels. Har twadde berneboek De hânskrobbers waard yllustrearre troch in tal âld-learlingen fan har beukerskoalle. Bartele Bûse kaam út yn 1988 en De Kilekanen, skreaun as aksjeboek foar de berneboekewike, yn 1994. Beide boeken binne yllustrearre troch Laura Lava.

Yn 2004 wurke Berber van der Geest mei oan it projekt Triedsjes nei it ferline, dat opset waard troch CBD-Fryslân (Centrale Bibliotheek Dienst) en Histoarysk en Letterkundich sintrum Tresoar. Doel fan it projekt wie om bern yn oanrekking te bringen mei it ferline troch ferhalen dy't hearre by foarwerpen dy't bern sels oandroegen. Berber van der Geest en Akky van der Veer hawwe de ferhalen ferwurke yn in boekje mei de titel 100 dingen en 1 pappegaai.

Van der Geest hat ferskate prizen wûn, sa as de Rely Jorritsmapriis yn 1967, twarris de Provinsjale toanielpriis yn 1971 en 1975 en ek twa kear de Simke Kloostermanpriis yn 1989 en 1995. Yn 1993 waard se beleanne mei de earste priis fan de Berneboekesjuery, in priis dy't har takend waard troch Fryske skoalbern.

De groepen Irolt en de Doarmers en sjonger Joop Veenstra hawwe teksten fan har brûkt.

Berber van der Geest stoar yn de âlderdom fan 81 yn Boalserd.

Wurk bewurkje seksje

Dichtwurk
  • Der binne fan dy dingen (1975, 2e printinge yn 1980)
  • Dei en wei (1978)
  • En ik bin gien… (1982)
Berneboeken
  • It âld kammenet (1983)
  • De hânskrobbers (1985)
  • Bartele Bûse (1988, 2e printinge yn 1990)
  • Bartele Broekzak (oersetting fan de skriuwster, 1991)
  • De Kilekanen (1994, 2e printinge 1994)
  • De Kilekanen (Hollânske oersetting, 1998)
  • 100 dingen en 1 pappegaai (2003)
  • Mem, wat ite wy hjoed? (2009, mei yllustraasjes fan Babs Wijnstra; wie it "Aksjeboek foar bern 2009" fan de stifting It Fryske Berneboek.
Ferskaat
  • Frjemd alderfrjemdst : acht mini-forhalen (1976)
  • Deidreamerijkes (aforismen, 1982)
  • 30 kear de dea sjen (1967)
  • Sjoch (toaniel, 1971)
  • Frij, frij ,frij (toaniel, 1975)
  • En ik bin gien... (1982)
  • 100 dingen en 1 papegaai - mei Akky van der Veer; (ISBN 90-5615-070-7)
Prizen

Pleatst op de IBBY (The International Board on Books for Young People): Bartele Bûse en De Kilekanen

Keppeling om utens bewurkje seksje