Betsy Perk

Christina Elizabeth (Betsy) Perk (Delft, 26 maart 1833 - Nijmegen, 30 maart 1906), wie in Nederlânske skriuwster fan romans en toanielstikken. Teffens is hja bekend as pionierster fan de fjouljusbewegeging.

Yn 1869 stichte hja it wykblêd foar froulju Ons Streven en in 1871 de Algemeene Nederlandsche Vrouwenvereeniging 'Arbeid Adelt' mei it tydskrift Onze Roeping. Yn letter jierren waard har ynfloed lytser en har aktivisme ek, mei fanwege har swakke sûnens, en lei sy har fral ta op it skriuwen fan histoaryske romans. Fan 1880 ant 1890 wenne hja yn België. Sy kaam te hôf op 'Rustoord' yn Nymwegen.

Famylje

Se wie lid fan de famylje Perk, suster fan ds. Marie Adrien Perk en muoike fan de dichter Jacques Perk, oer wa't hja yn 1902 in boek skreaun hat.

Wurk (karút)

Een kruis met rozen, 1864
Mijn ezeltje en ik. Een boek voor vriend en vijand, 1874
De sterren liegen niet!, 1875
Elisabeth de Jonkvrouw van 't kasteel te Valkenburg, 1878
Valse schaamte, 1880
Mejonkvrouw de Laval onder de keizers Alexander I en Nikolaas van Rusland, 1883
De laatste der Bourgondiërs in Gent en Brugge 1477-1481, 1885
Yline, prinses Daschkoff-Worenzoff. Uit de geschiedenis van Rusland, in de laatste helft der vorige eeuw, 1885
Een recruut op Corsica onder luitenant Napoleon Bonaparte, 1887
De wees van Averilo, 1888
Kijkjes in België, 1888
In het paleis der Bourgondiërs te Brussel, 1889
Kapitein Flahol, 1890
Een moederhart, 1896

Keppeling om utens

Fia Dieteren, 'Perk, Christina Elizabeth (1833-1906)', yn: Biografisch Woordenboek van Nederland 4 (1994)