Jan van Rymsdyk
Jan van Rymsdyk (ek wol Rijmsdijck, Riemsdyk en Remsdyke) (om 1730 - om 1790) wie in Nederlânske skilder en grafeur.
Libben en wurk bewurkje seksje
Rymsdyk wie ein jierren 1740 aktyf yn De Haach, mar wie tsjin 1750 yn Londen. Yn 1758 ferhuze er nei Bristol en wurke dêr as portretskilder; yn 1764 gie er werom nei Londen.
Yn 1767 makke Rymsdyk in mezzotintgravuere fan Frederik Hendrik en Amalia fan Solms, prins en prinsesse fan Oranje, neffens in skilderij fan Jacob Jordaens yn Devonshire House. Rymsdyk syn fakmanskip brocht him wurk mei William Hunter; hy makke in tal gravueres foar Hunter syn Anatomia Humani Gravidi Uteri (1774). Yn 1778 publisearre er tegearre mei syn soan Andreas in rige platen fan antikiteiten en kuriositeiten yn it Britsk Museum, Museum Britannicum (twadde, fannijs besjoene edysje 1791).
Syn soan, Andreas van Rymsdyk, behelle yn 1767 in medalje oan de Society of Arts en stalde yn 1778 twa emaljearringen út oan de Royal Academy. Hy assistearre syn heit by dy syn wurk en stoar yn 1786 yn Bath.
-
Plaat VI fan The Anatomy of the Human Gravid Uterus (1774) fan William Hunter, gravearre troch Jan van Rymsdyk -
Portret fan William Barrett (1733–1789), sjirurch en samler fan antikiteiten
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|
 |
Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Jan van Rymsdyk fan Wikimedia Commons. |