Kalinin K-7
De Kalinin K-7 (Russysk: Калинин К-7) wie in swier eksperiminteel fleantúch dat yn it begjin fan de jierren 1930 yn de Sovjet Uny ûntwurpen en test waard. It tastel wie ornearre as tige swiere bommesmiter of kommersjeel fleantúch mei in brede romp.
| Kalinin K-7 | ||
| ||
| De Kalinin K-7 op it fleanfjild fan Charkov yn 1933. | ||
| algemiene ynformaasje | ||
| rol | Bommesmiter, ferkearsfleanmasine | |
| lân f. oarspr. | Sovjet-Uny | |
| makker | Kalinin | |
| ûntwerper | Konstantin Kalinin | |
| gebrûk | ||
| earste flecht | 11 augustus 1933 | |
| yn tsjinst | 21 novimber 1933 (crash) | |
| tal makke | 1 | |
Untwerp en ûnjouwing bewurkje seksje
De Kalinin K-7 bestie út in elliptyske fleugel fan 2,33 meter dik mei in spanwiidte fan 53 meter, wêryn 't oant 120 passazjiers ûnderbrocht wurde koene. It lâningsgestel bestie út twa grutte gondels mei elk twa ûnbidich grutte tsjillen en, yn 'e militêre ferzje, twa skuttersposten. De passazjiers koene it ynterieur fan it fleantúch berikke fia in trep yn de lâningsstelpoaten. Oan de ein fan de dûbele sturtbeam mei trijehoekige trochsneed wiene ek de skuttersstasjons. De twa fertikale stabilisatoaren mei skoaren wiene dêrop montearre en mei-inoar ferbûn mei in ekstra skoar, dy 't in fariabele ynfalshoeke hie. De basisstruktuer fan it fleantúch bestie út laske KhMA chroom-molybdeenstielen buizen mei yn haadsaak stoffen beklaaiïng. Allinne de middenseksje fan de fleugel, de gondels fan it lâningsgestel, de motors en de piloatekabines wiene beklaaid mei duraluminium.
Konstantin Kalinin begûn yn 1930 mei it ûntwerp. Doe 't it prototype klear wie, soene de earste taksyetests begjinne op 29 juny 1933, mar neidat de motoaren starten wiene, treden der slimme trillingen op yn ferskate ûnderdielen, benammen yn de sturtbeam. Nei 't in soad strukturele fersterkingen oan it kasko oanbrocht wiene, koene de taksyetests op 9 augustus begjinne.
Twa dagen letter wie it tastel syn earste flecht op 11 augustus 1933. By de testflecht kamen noch mear defekten oan it ljocht. De katastrofe kaam op 21 novimber fan itselde jier doe't, as gefolch fan de al bekende trillingen by in mjitflecht, ien fan de twa sturtsteunen ûnder de flecht bruts en it fleantúch dêrnei fan in hichte fan 100 meter ynienen yn in bocht fleach en de grûn rekke. By de crash en de oanfolgjende brân ferlearen 14 bemanningsleden it libben, dêr't Kalinins âlde testpiloat Mikhail Snegiryov by wie, en ien passazjier. Fiif minsken oan board oerlibben. Koart dêrnei waard begûn mei de bou fan noch twa K-7's mei fjouwerkante sturtbeammen, mar de tastellen waarden nea foltôge en it hiele projekt waard úteinlik yn 1935 oerjûn.
Technyske gegevens bewurkje seksje
| Parameters | Feiten |
|---|---|
| Bemanning | 11 |
| Kapasiteit | 120 passazjiers / 7.000 kg fracht / |
| Lingte | 28,00 m |
| Spanwiidte | 53,00 m |
| Fleugeloerflak | 454,0 m² |
| Fleugellingte | 6,2 |
| Belêsting oerflak | 83,7 kg/m² |
| Leechgewicht | 24.400 kg |
| Startgewicht | 38.000 kg |
| Oandriuwing | sân floeistofkuolle 12-silinder-V-motors M-34F |
| Fermogen | 610 kW (830 hk) by de start 552 kW (750 hk) nominaal fermogen |
| Heechste faasje | 234 km/o |
| Krúsfaasje | 180 km/o |
| Tsjinstplafond | 4000 m |
| Bewapening | seis 7,62-mm-MG SjKAS (op syn minst) 3x 20 mm (0.79 in) kanonnen (op syn minst) |
| Bommelading | 9000 kg |
 |
Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Kalinin K-7 fan Wikimedia Commons. |
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|