Opzij Literatuerpriis
De Opzij Literatuerpriis is ornearre foar skriuwsters wa harren wurk bydraagt oan de ûntjouwing, bewustwurding en emansipaasje fan froulju. Oant 2008 hjitte dizze priis de Annie Romeinpriis[1] (ferneamd nei Annie Romein-Verschoor (1895-1978)). De priis waard yn 1979 ynsteld troch it moanneblêd Opzij as in twajierlikske priis. Yn 2008 waard de priis omneamd nei Opzij Literatuerpriis. De priis wurdt alle jierren takend foar it bêste literêre wurk fan in skriuwster.
Winneressen fan de Annie Romeinpriis
bewurkje seksje
- 1979 – Joke Smit
- 1981 – redaksje fan it tydskrift LOVER
- 1983 – Andreas Burnier
- 1985 – Eva Besnyö
- 1987 – Anja Meulenbelt
- 1989 – Hannes Meinkema
- 1991 – Ethel Portnoy
- 1993 – Renate Dorrestein
- 1995 – Hella S. Haasse
- 1997 – Doeschka Meijsing
- 1999 – Marga Minco
- 2001 – Helga Ruebsamen
- 2003 – Mensje van Keulen
- 2005 – Maria Stahlie[2]
- 2007 – Marjolijn Februari
Winneressen fan de Opzij Literatuurpriis
bewurkje seksje- 2008: Over de liefde fan Doeschka Meijsing
- 2009: Weg fan Minke Douwesz
- 2010: De held fan Jessica Durlacher[3])
- 2011: Lieve Céline fan Hanna Bervoets[4]
- 2012: De ochtend valt fan Manon Uphoff[5]
- 2013: Wij en ik fan Saskia De Coster
- 2015: De consequenties fan Niña Weijers
- 2016: Dertig dagen fan Annelies Verbeke
- 2017: Gjin priis útrikt fanwegen de oername fan it tydskrift troch útjouwer Hans van Brussel fan Veen Media
- 2018: Dubbelbloed fan Etchica Voorn
- 2019: ’t Hooge Nest fan Roxane van Iperen
- 2020: Gjin priis útrikt fanwegen de koroanakrisis yn Nederlân
Keppeling om utens
bewurkje seksje| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|