Sint-Sarkiskatedraal (Teheran)
De Sint-Sarkiskatedraal (Armeensk: Սուրբ Սարգիս մայր տաճար Surp Sarkis mayr tachar, Perzysk: کلیسای سرکیس مقدس) is in Armeensk-apostolykse tsjerke yn Teheran, Iran. De katedraal waard yn 1970 foltôge en ferneamd nei de Armeenske hillige Sint-Sarkis. It is de katedraal fan it Armeenske bisdom fan Teheran en ien fan de trije Armeenske bisdommen yn Iran.
| Sint-Sarkiskatedraal
Սուրբ Սարգիս մայր տաճար | ||
| bouwurk | ||
| ||
| lokaasje | ||
| lân |  Iran
| |
| plak | Teheran | |
| bysûnderheden | ||
| type bouwurk | Katedraal | |
| boujier | 1964-1970 | |
| oare ynformaasje | ||
| lingte | 36,5 meter | |
Skiednis bewurkje seksje
Sûnt de foltôging fan de Mem Godstsjerke yn it sintrum fan Teheran yn 1945 hie de prelatuer fan de Armeensk-apostolyske Tsjerke yn Teheran syn plak yn de romten fan dy tsjerke. Oan it begjin fan de jierren 1960 waard besletten in nij plak foar de prelatuer te sykjen. De tsjerke krige by de plannen help fan de Armeenjer Markar Sarkissian. Doe't dy lykwols gaueftich ferstoar bleaune syn beide soannen it bouprojekt finansjeel stypjen om sa harren âlden te betinken. Sa koe it boukomitee fan de tsjerke in stik grûn oankeapje oan de doedestiidske Villa-strjitte (de tsjintwurdige Nejatollahi-strjitte). De bou fan de Sint-Sarkistsjerke sette yn 1964 útein ûnder it foar minderheden noch tolerante bewâld fan sjah Mohammad Reza Pahlavi en waard yn 1970 foltôge. In renovaasje fan de tsjerke fûn yn it jier 2000 plak.
Yn 2006 liet Hrair Hagopian ta neitins fan syn ferstoarne frou Vartoohi Davidian it doopbekken fan de tsjerke renovearje.
Alle jierren fynt yn en om de tsjerke op 24 april in plechtichheid plak om de slachtoffers fan de genoside op de Armeenjers te betinken, dêr't op 24 april 1915 mei begûn waard.
Arsjitektuer bewurkje seksje
De katedraal is de grutste tsjerke yn Teheran en hat in lingte fan 36,5 en in breedte fan 17,8 meter. Oan wjerskanten fan it portaal steane twa klokketuorren. It is in ienskippich gebou fan beton, wêrfan't de bûten- en binnenmuorren en de flier mei wyt moarmer belein binne. Oarspronklik hie de tsjerke gjin pylders om de seishoekige koepel te dragen, mar de muorren koene de koepel net drage en doe't it drige dat de koepel ynstoartte binne der fjouwer dragende pylders tafoege. De tsjerke hat in galerij foar it tsjerkekoar.
Lykas by oare Armeenske tsjerken stiet it alter yn in healrûne apsis oan de eastlike kant. Oan beide kanten fan it alter binne kapellen mei sydyngongen. De muorrebeskilderings oan beide kanten fan en boppe it alter litte nij-testamintyske foarstellings sjen: Marije mei Bern, de himelfeart fan Jezus, Jehannes de Doper dy't Jezus doopt en de krusiging
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: | ||
|
Dizze side is alhiel of foar in part in oersetting fan de Ingelsktalige Wikipedyside; sjoch foar de bewurkingsskiednis: en:Saint Sarkis Cathedral, Tehran
|
