Victor Vroomkoning
Victor Vroomkoning, pseudonym fan Walter (Waltherus Antionius Bernardinus) van de Laar (Boxtel, 6 oktober 1938) is in Nederlânsk dichter. Van Laar syn heit hie in bakkerssaak. Vroomkoming studearre Nederlânske taal- en letterkunde en filosofy oan de Katolike Universiteit Nymwegen. Hy siet lange tiid yn it ûnderwiis.
Vroomkonings wurk waard geregeldwei ûnderskieden. Yn 1983 wûn er de Pablo Nerudapriis en yn 2006 de Karel de Grutte-priis fan de stêd Nijmegen. Dat jier wûn er ek mei syn bondel Stapelen de Publykspriis foar de bêste gedichtebondel fan 2005. Teffens binne gedichten fan him opnaam yn ferskate karlêzingen.
Bibliografy
bewurkje seksje
- De einders tegemoet (1983)
- De Laatste dingen (1983)
- Klein museum (1987)
- Echo van een echo (1990)
- Oud zeer, Manteau (1993)
- Lippendienst (1997, ûnder heteronym Stella Napels)
- IJsbeerbestaan (1999)
- Verloren spraak (2000)
- Bij verstek (2002)
- Stapelen (2005)
- Dodemont (2006)
- Ommezien (2008)
- Zo lief soms nog (2012)
- Paren (2013)
Oer Victor Vroomkoning
bewurkje seksje- Riny Jans: Intiem bestaan. Over de poe͏̈zie van Victor Vroomkoning. Nijmegen, Flanor, 2019. ISBN 9789492432070
- Michiel van Kempen, 'Victor Vroomkoning.' Yn: Kritisch Lexicon van de Moderne Nederlandstalige Literatuur, nû. 45, maaie 1992. (biografy, beskôging, primêre en sekundêre bibliografy)