Frâns Julius Johan fan Eysinga (1752-1828): ferskil tusken ferzjes
Content deleted Content added
pic |
bs |
||
Rigel 3:
[[Jonkhear]] '''Frâns Julius Johan fan Eysinga''', ([[De Jouwer]], [[15 juny]] [[1752]] - [[Ljouwert (stêd)|Ljouwert]], [[3 augustus]] [[1828]]), wie de soan fan [[Skelte Hessel Roorda fan Eysinga]] en fan C.J. Vegelin fan Claerbergen.
Fan Eysinga kaam út it laach [[Eysinga]]. Hy waard yn [[1773]] [[grytman]] fan [[Doanjewerstâl]] en lid fan de [[Steaten fan Fryslân]], yn 1786 lid fan de Admiraliteit yn Harns en yn 1789 lid fan Deputearre Steaten. Yn dy kolleezjes waard hy achtenearre om syn wiisheid en heitelânsleafde. By de ôfskaffing fan de gritenijen yn [[1795]] moast ek hy ôfstân fan syn amt dwaan en wenne sûnttiids amteleas op syn [[Osingastate (Langwar)|Osingastate]] yn [[Langwar]], dat hy grif erfd hie fan Johan Vegelin fan Claerbergen. Yn [[1784]] liet hy dizze [[stins]] hielendal restaurearje. Yn [[Langwar]] hie hy in [[hearebank]] yn de [[Herfoarme tsjerke (Langwar)|herfoarme tsjerke fan Langwar]]. Yn Ljouwert wenne hy yn it [[Eysingahûs (Ljouwert)|Eysingahûs]]. Yn de Frânske tiid waard der in ferfolging tsjin him ynsteld, nei alle gedachten foar dielnimming oan in oranzjistysk komplot, en is hy útnaaid. Hy ferburch him by ien fan syn pachters, dêr't hy ûnder in skûlnamme wenne, mar kaam letter werom op Osingastate, waard yn 1812 lid fan de Algemiene Ried fan it [[Departemint Fryslân]] en yn 1815 lid fan de Provinsjale Steaten. By de werynfiering fan de gritenijen waard hy wer beneamd as grytman fan Doanjewerstâl mar frege en krige yn 1819 as sadanich syn earfol ûntslach.
Doe't as ien fan de resultaten fan it [[Kongres fan Wenen]] it keninkryk fan de Nederlannen ûntstie, waarden de ridderskippen yn de ferskillende gewesten opnomd ûnder de Nederlânske adel, wêrby't Hollânske aadlike titels takend waarden, n.l. by langduorjende adeldom de titel fan baron, oars dy fan jonkhear. Omt it laach fan Eysinga mei ta de âldste Fryske adel hearde, waard dus oan Frans Julius Johan fan Eysinga by de yndieling fan syn geslacht yn de adel fan it nije keninkryk de titel fan baron oanbean. Grif mei tsjinsin tsjin dizze nijmoadrichheden - ommers de Fryske adel hie gjin rangen - waard dit oanbod net oannomd. Doe is it laach fan Eysinga by de Nederlânske adel yndield mei de jonkhearstitel, in ûnregelmjittichheid dy't dêrnei bestean bleaun is.
| |||