Yn de [[Gouden Ieu]] koe de histoarjeskilderkeunst yn de Republyk fan de Nederlannen trochtocht nimme. De foarneamste fertsjintwurdiger wie [[Rembrandt van Rijn|Rembrandt]], dy't foaral in protte bibelske tafrelen skildere.
In soad wichtige Nederlânsk skilders binne ynspirearre en beynfloede, teminsten yn de begjinjierren, troch [[Itaalje|Italjaanske]] foarbylden. Kopieën fan Italjaanske masterstikkemasterstikken giene rûn yn de Republyk. D6erDêrfan seach menwaarden beskate kompositoaryske skema's fan ôf sjoen. Ek de behanneling fan ljocht en tsjuster ''([[chiaroscuro]])'', wie foar in part werom te fieren op Italjaanske foargongers, foaral op [[Caravaggio]]. De Hollanners soene der sels absolute masters yn wurde. MenDer gie ekwaard sels nei Itaalje gien om de orzjineleorizjinele foarbylden te besjen. De [[Utertske caravaggisten]] sa as [[Hendrick ter Brugghen]], [[Dirck van Baburen]] en [[Gerard van Honthorst]], foarmen út soarte yn skeakel tusken Itaalje en Nederlân.
==Histoarjeskilderkeunst yn Belgje==
Yn Flaanderen wie yn de 17e ieu [[Peter Paul Rubens|Rubens]] de wichtichste fertsjintwurdiger yn ditdat sjenre. Hy skildere ûnder oaren in protte mytologyske ûnderwerpen.
Nei de [[Belgyske opstân]] yn [[1830]] hie de jonge naasje in grut ferlet fan in eigen identiteit. De skilderkeunst levere dêrta in bydrage troch ferskillende episoadentiidrekken út de Belgyske skiednis te ferbyldzjen en by it grutte publyk te bringen. De bewenners fan [[Galje|Noard-Galje]], troch [[Julius Caesar]] Belgen neamd, en mannen as [[Godfried van Bouillon]] waarden populêre ûnderwerpen foar Belgyske skilders. De bekendste fertolker fan dizze histoarjeskilderkeunst yn de [[romantyk]] wie [[Gustaaf Wappers]], mar ek [[Louis Gallait]], [[Nicaise de Keyser]], Henri of [[Hendrik Leys]] en [[Antoine Wiertz]] hawwe wichtige bydragen levere.
