|
==Libben==
Klaudius syn komôf is ûndúdlik. Nei gedachten waard er berne yn Syrmia (Sirmium; yn Neder-[[Pannoanje]]). KlaudiusHy tsjinne as [[tribún]] ûnder [[Desius]] en [[Falerianus I]], en waard troch de lêste beneamd as oerbefelhawwer yn Illyricum. HyKlaudius koewaard keizer wurde doe't hy tegearre mei [[Aurelianus]] yn septimber 268 in koup belei tsjin keizer [[Gallienus]].
It keizerskip fan Klaudius bestiehat foar in grut part út oarlochfiere bestean. ItSyn regear begûnset allegearreútein mei in opstân fan it leger yn ''Mediolanum'' ([[Milaan]]) dy't hy allinnich delslaan koe troch de soldaten jild ta te sizzen fan 20 aurei de man. Wylst de Romeinen yn Mediolanum mei-inoar fochten, kamen yn it noarden de [[Allemannen]], in Germaansk folk, oer de [[Brennerpas]] it ryk ynfallen. Yn de lette hjerst fan [[268]] kaam it ta in fjildslach by it [[slach oan it Gardamar|Gardamar]] tsjin de Alemannen. Dêr brocht it leger fan Klaudius harren sa'n ferpletterjende nederlaach ta dat de helte mar fan de tsjinstanner it slachfjild libbend ferlitte koe. Fuort dêrnei moast Klaudius weromkeare nei Rome om't nije swierrichheden yn [[Galje]] syn omtinken fregen.
Klaudius stjoerde syn maatfreon Aurelianus mei troepen nei it suden fan Galje enta. dyAurlianus slagge it om de kontreien eastlik fan de [[Rhône]] wer oan it Romeinske Ryk ta te foegjen. Mei ûnderhandelings koe Klaudius itselde berikkeberrikke yn [[Spanje]] itselde resultaat mei ûnderhandelings. It ferfal fan it ryk koe sawaandedêrtroch tydlik opkeard wurde. ▼Wylst de Romeinen yn Mediolanum mei-inoar fochten, wienen yn it noarden de [[Allemannen]], in Germaansk folk, oer de [[Brennerpas]] it ryk ynfallen. Yn de lette hjerst fan [[268]] wie der in fjildslach by it [[slach oan it Gardamar|Gardamar]]. It leger fan Klaudius brocht de Allemannen sa'n ferpletterjende nederlaach ta dat amper de helte fan de tsjinstanner it slachfjild libben ferlitte koe. Fuort dêrnei moast Klaudius weromkeare nei Rome om't swierrichheden yn [[Galje]] syn omtinken fregen.
Wilens soargen de [[Goaten]] foar grutte problemen op de [[Balkan (skiereilân)|Balkan]]. Klaudius sette der hinnegie mei syn troepen dêrhinne en helle flakby Marsianopolis in skitterjende oerwinning. DatDy oerwinning besoarge him de nammetaheaksel "Goatikus". DêrmeiLykwols wienen de problemen lykwolsdêrmei noch net oplost. Nije ynfallen fan de Goaten moasten tsjinhâlden wurden en fierders wie der in soad ûnrêst yn it easten, dêr't Keningin [[Senobia]] fan [[Palmyra]] yn [[269]] de Romeinske gebieten ynfallen wie. Har troepen hiene de seehaven fan Egypte, [[Aleksandrje]], oermastere en dêrmei wie de foar Rome sa wichtige [[nôt]]-oanfier ôfsnien. Dêrnei stjoerde sy har legers nei it noarden ta en oermastere grutte stikken Romeinsk grûngebiet yn [[Asia Minor]] (Turkije). Klaudius, dy't op 'e Balkan genôch te stellen hie mei de Goaten, koe in oarloch yn it easten netdernet by tasteanhawwe. Hy wie twongen om frede mei har frede te sluten. ▼▲Klaudius stjoerde syn maat Aurelianus mei troepen nei it suden fan Galje en dy slagge it om de kontreien eastlik fan de [[Rhône]] wer oan it Romeinske Ryk ta te foegjen. Mei ûnderhandelings koe Klaudius itselde berikke yn [[Spanje]]. It ferfal fan it ryk koe sawaande tydlik opkeard wurde.
HyKlaudius krigehat mei noch mear oarloggen te krijen hawn; der kamen eknoch ynfallen yn [[Brittanje]], [[Raetia]] en yn [[Pannoanje]] by. Om al dizzedy problemen yn it ryk oan te kinnen, liet Klaudius de striid tsjin de Goaten oer oan Aurelianus en sels gong er nei Sirmium. De pest, dy't de Goaten grutte ferliezen tabrocht hie, briek dêr út yn syn eigen leger. Klaudius rekke sels besmet en ferstoar yn jannewaris fan [[270]]. Alhoewol't hy mar twa jier keizer west hie, waard syn dea tige betreure troch de Romeinske [[senaat (Rome)|senaat]] en it leger. Dêrom waard er fuortendaliks godlik ferklearre nei syn dea. ▼▲Wilens soargen de [[Goaten]] foar grutte problemen op de [[Balkan (skiereilân)|Balkan]]. Klaudius sette der hinne mei syn troepen en helle flakby Marsianopolis in skitterjende oerwinning. Dat besoarge him de namme "Goatikus". Dêrmei wienen de problemen lykwols net oplost. Nije ynfallen fan de Goaten moasten tsjinhâlden wurden en fierders wie der in soad ûnrêst yn it easten, dêr't Keningin [[Senobia]] fan [[Palmyra]] yn [[269]] de Romeinske gebieten ynfallen wie. Har troepen hiene de seehaven fan Egypte, [[Aleksandrje]], oermastere en dêrmei wie de foar Rome sa wichtige [[nôt]]-oanfier ôfsnien. Dêrnei stjoerde sy har legers nei it noarden ta en oermastere grutte stikken Romeinsk grûngebiet yn [[Asia Minor]] (Turkije). Klaudius, dy't op 'e Balkan genôch te stellen hie mei de Goaten, koe in oarloch yn it easten net tastean. Hy wie twongen om mei har frede te sluten.
▲Hy krige mei noch mear oarloggen te krijen; der kamen ek ynfallen yn [[Brittanje]], [[Raetia]] en yn [[Pannoanje]]. Om al dizze problemen oan te kinnen, liet Klaudius de striid tsjin de Goaten oer oan Aurelianus en sels gong er nei Sirmium. De pest, dy't de Goaten grutte ferliezen tabrocht hie, briek dêr út yn syn eigen leger. Klaudius rekke sels besmet en ferstoar yn jannewaris fan [[270]]. Alhoewol't hy mar twa jier keizer west hie, waard syn dea tige betreure troch de Romeinske [[senaat (Rome)|senaat]] en it leger. Dêrom waard er fuortendaliks godlik ferklearre.
==Keppeling om utens==
| 