Berjocht:Side fan de wike 2023/wike 45
It Akkadysk (Akkadysk: đđ đșđ, AkkadĂ») soms ek wol Assyrysk-Babyloanysk of Assyro-Babyloanysk neamd, is in Ăștstoarne taal Ășt 'e Aldheid fan Mesopotaamje, dy't ta de Eastsemityske kloft fan 'e Semityske talen rekkene wurdt. It waard fan oarsprong sprutsen yn wat no it noardwestlike diel fan Irak is, de krite om 'e stĂȘd Akkad hinne, dĂȘr't it nei ferneamd wie. It Akkadysk is oerlevere yn 'e foarm fan ynskripsjes yn spikerskrift op klaaitabletten fan likernĂŽch 2500 f.Kr. ĂŽf. It wie de offisjele taal fan ferskate beskavings, wĂȘrĂ»nder it Akkadyske Ryk en letter ek de Assyryske en Babyloanyske riken, dĂȘr't de wichtichste dialekten fan it Akkadysk nei neamd binne: it Assyrysk en it Babyloanysk. Tsjin 'e tiid fan 'e ynstoarting fan it ynternasjonaal stelsel oan 'e ein fan 'e BrĂ»nstiid, om 1200 f.Kr. hinne, wie it Akkadysk de lingua franca fan it hiele Midden-Easten wurden, Egypte ynbegrepen. Yn 'e tiid fan it Nijassyryske Ryk, om 'e achtste iuw f.Kr. hinne, rekke it stadichoan yn Ă»nbrĂ»k en waard it as sprektaal ferfongen troch it Arameesk. As deade taal waard it neitiid noch iuwenlang brĂ»kt foar de wittenskip en as liturgyske taal. De lĂȘst bekende Akkadyske tekst datearret Ășt 'e earste iuw nei Kristus.