Carry van Bruggen
Carry van Bruggen, skriuwersnamme fan Caroline Lea de Haan (Smilde, 1 jannewaris 1881 - Laren, 16 novimber 1932) wie in Nederlânsk skriuwster. Se skreau ek ûnder pseudonym fan Justine Abbing en May. Se wie de hast ien jier âldere suster fan de Nederlânske skriuwer en jurist signifikus en politikus Jacob Israël de Haan, dy't berne waard op 31 desimber fan itselde jier.
| Carry van Bruggen | ||
 skriuwer
| ||
| ||
| Carry van Bruggen | ||
| persoanlike bysûnderheden | ||
| oar pseudonym | Justine Abbing, May | |
| nasjonaliteit |  Nederlânsk
| |
| berne | 1 jannewaris 1881 | |
| berteplak | Smilde | |
| stoarn | 16 novimber 1932 (51 jier) | |
| stjerplak | Laren | |
| wurk | ||
| taal | Nederlânsk | |
| bekendste wurk(en) |
Het huisje aan de sloot (1921) | |
| jierren aktyf | 1907-1932 | |
| offisjele webside | ||
| gjin | ||
Jeugd en ûntjouwing bewurkje seksje
Van Bruggen brocht har jeugd troch yn Saandam en wie ien fan sechtjin bern fan de strang joadsk-ortodokske godtsjinstlearaar Izak de Haan en Betje Ruben. Hja wenne fan 1882 oant 1885 op De Gordyk dêr't har heit foarsjonger wie. Yn 1900 waard se ûnderwizeres yn Amsterdam en yn 1904 troude se mei de sjoernalist en skriuwer Kees van Bruggen. Hja setten har ta wenjen yn Nederlânsk-Ynje.
Boeken bewurkje seksje
Yn 1907 kamen Carry en Kees van Bruggen werom nei Nederlân. Doe waard ek har earste boek publisearre: In de schaduw. Yn 1914 ferfear it pear fan Amsterdam nei Laren, mar it houlik wie net goed dat se skieden yn 1917. Se wertroude yn 1920 mei dr. Adriaan Pit, in keunsthistoarikus, mar bleau skriuwen ûnder de namme Carry van Bruggen. Yn dizze perioade skreau se ûnder oare Prometheus (1919), Eva (1927) en har bekendste wurk Het huisje aan de sloot (1921). De lêste is in ferhalebondel mei 25 koarte episoades út it libben fan 'in famke en har twillingbroerke', oftewol oantinkens oan har jeugd yn Saandam. ar 'taalboek' Hedendaagsch Fetischisme (1925) befettet in krityske beskôging oer taal en taalkunde.
Depressiviteit bewurkje seksje
Van Bruggen hie te lijen fan depresjes, en fan 1928 ôf waard hja regelmjittich yn ferpleechhûzen opnomd. Yn 1932 stoar se oan in longûntstekking dy't se skipe hie nei't se yn koma rekke wie troch tefolle sliepmiddels. Om't se al in protte sliepmiddels (barbituraten) brûkte is it ûnwis oft se harsels tekoart dien wollen hat.
Literatuer bewurkje seksje
- Carry van Bruggen, Verhalend proza: De verlatene, Het huisje aan de sloot, Eva, besoarge troch J.M.J. Sicking (Amsterdam: Delta/Van Oorschot 2007)
- Heleen van Duijn, 'De Sprachskepsis voorbij. Undersyk nei de funksjes fan taal yn Eva en To the Lighthouse'. Voortgang, jaarboek voor de neerlandistiek 25 (2007), 89-121. (http://hdl.handle.net/1871/12691)
- Madelon de Keizer, De dochter van een gazan. Carry van Bruggen en de Nederlandse samenleving 1900-1930 (Amsterdam: Bert Bakker, 2006)
- Jan Noordegraaf, 'Nog eens ‘Hedendaagsch Fetischisme' '. Voortgang, jaarboek voor de neerlandistiek 4 (1983), 193-230. Werprinte yn Jan Noordegraaf, Van Hemsterhuis tot Stutterheim. Over wetenschapsgeschiedenis. Münster: Nodus Publikationen 2000, 126-157). (http://hdl.handle.net/1871/10329)
- Jan Noordegraaf, 'Tekenen des onderscheids. Hedendaagsch Fetischisme herlezen'. In de marge 11 (2002), no. 3, 18-25. (http://hdl.handle.net/1871/10526)
- Wouter de Koning, ' 'Meisjes kussen elkaar toch niet op de lippen?' Biseksualiteit in het werk van Carry van Bruggen'. Yn Lover, tijdschrift over feminisme, fol. 29 (2002), ôfl. 1 (mrt), side 42-45, 57. (http://bruggen1.tripod.com/eva.html)