Hendrik Copijn
Hendrik Copijn (Groenekan, 3 maart 1842 - Utert, 23 desimber 1923) wie in Nederlânsk túnarsjitekt. Hy wie de soan fan Jan Copijn, beamkweker en arsjitekt. Hendrik syn soan Lodewijk Wilhelmus Copijn waard ek túnarsjitekt.
Hendrik gie oan 't wurk by syn heit yn de firma J.Copijn&Soan, nei't er yn 1859 de Technyske Skoalle yn Utert ôfmakke hie. Oant ûngefear 1890 ûntwurp er allinne tunen yn de lette lânskipsstyl.
Túnûntwerpen
bewurkje seksje- Steedlik Museum Roermond, wente fan Pierre Cuypers en de wurkpleatsen foar religieuze keunst fan it Atelier Cuypers en Stoltzenberg. (1850-1853)[1]
- Zandbergen yn Huis ter Heide (1860)
- Den Hemelschen Berg yn Oosterbeek (1872-1876)
- Hydepark yn Driebergen (1885-1888)
- Hoogland en Houtwijkerveld yn Utert (1888)
- Rams Woerthe yn Stienwyk (1899)
- Rengerspark yn Ljouwert (1904)
- Pinetum Blijdenstein yn Hilfertsom (1909)
- it terrein om kastiel De Haar yn Haarzuilens (1894-1914)
- De Dorschkamp by Wageningen (1915)
-
Hydepark Doarn (1888) -
Alde Algemien Begraafplak, Zeist (1890) -
Terrein om Kastiel de Haar hinne (1894)
.jpg)
Keppelings om utens
bewurkje seksje- Copijn, Hendrik (1842-1923), Biografysk Wurdboek fan Nederlân
- Untwerpen fan H. en soan L.W. Copijn hat de Collectie TUiN en binne foar in part tagonklik oer de Databank Tuin fan Bibliotheek Wageningen UR.
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|