Aartsfader
In aartsfader,[1][2][3] of yn ferkoarte mar teminsten like gongbere foarm aartsfaar,[4][5][6] is yn 'e bibelske kontekst ien fan 'e stamheiten dêr't de âlde Israeliten fan ôfstammen. It byhearrende eigenskipswurd is aartsfaderlik.[7]
Utlis
bewurkje seksjeYn 'e inge sin wurdt mei de term 'aartsfaders' ferwiisd nei Abraham, dy syn soan Izaäk en syn pakesizzer Jakob. Dy trije figueren libben yn it saneamde aartsfaderlike tiidrek (20e oant 18e iuw f.Kr.) en se spylje in wichtige rol yn it bibelboek Genesis, dat foar in grut diel harren libben beskiuwt. De abrahamityske religyen (dy't ferneamd binne nei Abraham), wêrûnder it joadendom, it kristendom en de islaam, trasearje harren oarsprong werom nei de trije aartsfaders.
Yn bredere sin kin de term 'aartsfaders' ek brûkt wurde foar de tweintich manlike stamheiten tusken Adam (de earste minske) en Abraham yn. De earsten dêrfan wurde ek wol de antediluvyske aartsfaders neamd, d.w.s. de aartsfaders fan foar de Sûndfloed. Fierders wurde ek de tolve soannen fan Jakob en de beide soannen fan Joazef wol ta de aartsfaders rekkene. De froulike wjergader fan 'e aartsfader is de aartsmem, in term dy't folle minder brûkt wurdt as 'aartsfader'.
Aartsfaders
bewurkje seksjeAntediluvyske aartsfaders
bewurkje seksjePostdiluvyske aartsfaders
bewurkje seksjeTolve soannen fan Jakob en twa soannen fan Joazef
bewurkje seksjeAartsmemmen
bewurkje seksjeBoarnen, noaten en/as referinsjes: |
Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: References, op dizze side. |