Labradorsee
De Labradorsee is in see tusken Labrador en Grienlân, part fan de Noard-Atlantyske Oseaan. De see wurdt troch de Strjitte Davis mei de Baffinbaai ferbûn.
| Labradorsee | ||
| ||
| geografy | ||
| type wetter | rânesee | |
| lokaasje | tusken Labrador, Baffinlân en Grienlân | |
| lân |  Grienlân Kanada
| |
| koördinaten | 61° N, 56° W | |
| ûnderdiel fan | Atlantyske Oseaan | |
| sifers | ||
| maks. lingte | 1.000 km | |
| maks. breedte | 900 km | |
| oerflak | 841.000 km² | |
| djiptegemiddelde | 1.898 m | |
| djipste punt | 4.316 m | |
| ||
| De sinne giet ûnder boppe de Labradorsee. | ||
De see is foarme troch it útelkoar driuwen fan de Noard Amerikaanskeplaat en de Grienlânplaat, in proses dat sa'n 60 miljoen jier lyn útein sette en likernôch 40 miljoen jier lyn einige. De see hat fierders in grut stelsel fan kanalen oer de seeboaiem, fan 3800 kilometers lingte, mei in breedte fan 2 oant 5 km, dy't rjochting Atlantyske Oseaan rinne, it saneamde Northwest Atlantic Mid-Ocean Channel (NAMOC). De streamen yn dy kanalen, dy't yn it Pleistoseen ûntstien binne, binne sterk en befetsje in soad sedimint.
Op in heger nivo streamt it wetter tsjin de wizers fan de klok yn. It saltige, yn ferhâlding waarme oseaanwetter streamt de Grienlânske kust bydel nei it noarden; it komt in stik kâlder en net sa sâlt mear bylâns de kust fan Labrador werom. Dy noard-súdstream nimt ek in protte iisbergen mei. De sterke streamings en de iisbergen binne slimme behinderings foar de eksploitaasje fan de gasfjilden ûnder dizze see.
De wettertemperatuer sit tusken de –1 °C winterdeis en 5–6 °C yn de simmer. It sâltgehalte fan it wetter is betreklik leech. Twatredde part fan de see rekket winterdeis beferzen. De djipte yn it midden fan de see is sa'n 3 km.
 |
Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Labrador Sea fan Wikimedia Commons. |
