Santa Maria Immacolata a via Veneto
De Santa Maria Immacolata (ek: Nostra Signora della Concezione dei Cappuccini) oan de Via Veneto yn Rome is in yn opdracht fan de kapusyn Antonio Barberini yn de 17e iuw boude tsjerke. Paus Urbanus VIII segene op 4 oktober, op de feestdei fan Sint-Fransiscus, de earste stienlizzing. It ûntwerp fan de tsjerke is ôfkomstich fan de pauslike arsjitekt Michele da Bergamo († 1641). Fanwegen it skrinkelhûs ûnder de krypte wurdt de tsjerke ek wol "bonketsjerke" neamd.
| Marije fan de ûnbefleke Untfinzenis oan de Via Veneto
Santa Maria Immacolata a via Veneto | ||
| bouwurk | ||
| ||
| lokaasje | ||
| lân |  Itaalje
| |
| plak |  Rome
| |
| adres | Via Veneto | |
| bysûnderheden | ||
| type bouwurk | Tsjerke | |
| boujier | 1626-1631 | |
| arsjitekt | Michele da Bergamo | |
| boustyl | Barok | |
| offisjele webside | ||
| Side van de Kapusinen oan de Via Veneto | ||
Beskriuwing bewurkje seksje
De tsjerke wurdt beheard troch kapusynske muontsen, dy't yn it oangrinzgjende kleaster wenje dat tusken 1928 en 1933 boud waard. It oarspronklike kleaster waard mei de klokketoer yn de 19e iuw ôfbrutsen om romte te meitsjen foar de Via Veneto en de bou fan it doedestiids nije Ministearje fan Bedriuwen.
De tsjerke bestiet út in skip mei tsien sydkapellen (fiif oan eltse kant). Yn de tsjerke hingje keunstwurken fan ferneamde Italjaanske keunsters lykas Guido Renide (Oerwinning fan aartsingel Michael op Satan), Giovanni Lanfranco (Berte fan Kristus), Domenichino (Sint-Fransiskus kriget de Stigmata) en Mario Balassi (Transfiguraasje).
Lofts fan it haadalter is it moarmeren grêf fan de Poalske prins Alexander Sobieski dy't yn 1714 ferstoar, de soan fan Jan III Sobieski dy't yn 1683 de Turken fersloech by Wenen. It is in wurk fan Camillo Rusconi en de oanwêzigens fan it grêf wie de iennige reden dat de tsjerke sparre waard foar de ôfbraak yn it ramt fan in werynrjochting fan it hiele gebiet. It ferwulft waard yn 1796 beskildere mei it tema de himelfeart fan Marije troch de neoklassisistyske skilder Liborio Coccetti.
De sakristy fan de tsjerke is tsjintwurdich in myseum dêr't ferskate keunstwurken en sakrale saken bewarre bleaun binne. It neamen wurdich is in oan Caravaggio taskreaun wurk fa Sint-Fransiskus yn meditaasje.
De krypte bewurkje seksje
Bekender dan de tsjerke is de krypte ûnder de tsjerke, dy't fersierd is mei de bonken fan likernôch 4.000 kapusynske muontsen. De krypte is ferdield yn fiif lytse kapellen oan int mienskiplike gong, dy't meiïnoar in makaber keunstwurk foarmje. Kardinaal Antonio Barberini liet yn 1631 de skeletten en bonken fan it âlde begraafplak fan de oarder opgrave en nei de tsjerke bringe. It grutste part fan de bonken waarden brûkt om de krypte te fersieren mei de oerbliuwsels, wylst der ek hiele bonkerakken fan muontsen steane of lizze yn de foar de kapusinen karakteristike pijen. Oant 1870 bleaune de kapusinen harren ferstoarne bruorren yn de krypte sammeljen.
By de yngong fan de krypte hinget foar de libbenen in plakette mei de fermoanning: Quello che voi siete noi eravamo; quello che noi siamo voi sarete (Wastû bist wiene wy, wat wy binne silstû wêze).
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: | ||
|
Dizze side is alhiel of foar in part in oersetting fan de Italjaansktalige Wikipedyside; sjoch foar de bewurkingsskiednis: it:Santa Maria Immacolata a via Veneto (Rome)
|
