Willem Banning (Makkum, 21 febrewaris 1888Driebergen, 7 jannewaris 1971) wie in Nederlânsk ûnderwizer, predikant en letter mei-oprjochter fan de PvdA.

Banning sprekt op in gearkomst fan de Vrijzinng Christelijke Studenten Bond (VCSB) (1911)

Banning hie in soad gesach yn religieus-sosjalistystke fermiddens; wie partijbestjoerder en mei-oprjochter fan de PvdA. Yn 't earstoan wie er ûnderwizer, mar krige letter gelegenheid om teology te studearjen. Willem krige doe kontakt mei it marksisme. Nei syn stúdzje waard er frijsinnich-herfoarme predikant en fan ein jierren 1920 ôf waard er foaroanman fan de religieus-sosjalistyske beweging yn Nederlân en ek heechlearaar yn Leien. Hy wie partijbestjoerder fan de SDAP en foaroansteand pasifist. Yn syn ynternearring yn it gizelderskamp Sint-Michielsgestel, fan maaie 1942 oant desimber 1943, wie er ien fan de saneamde Heeren Zeventien. Nei de befrijding waard er warber yn de Nederlânske Folksbeweging en foarsitter fan het oprjochtingskongres fan de PvdA.

 
Banning (links) by de útrikking fan de Albert Schweitzerpriis (1963)
  • Bomhoff-van Rijn, M.L. Banning als denker, Utett : De Ploeg, 1988, ISBN 90-6584-051-6
  • Wirdum-Banning, H. van Willem Banning, 1888-1971 : leven en werken van een religieus socialist, Amersfoart : De Horstink, 1988, ISBN 90-6184-336-7.

Keppelings om utens

bewurkje seksje