Johann Friedrich Wenthin

Johann Friedrich Wenthin (Otterstedt by Bremen, 10 augustus 1746 - Emden, 27 maaie 1805) wie in Dútske oargelbouwer. Yn Fryslân stiet yn 'e tsjerke fan Sweins in oargel fan Wenthin.

Johann Friedrich Wenthin wurke nei alle gedachten by Heinrich Wilhelm Eckmann en wie ien fan 'e grutste konkurrinten fan Hinrich Just Müller (1740-1811) yn East-Fryslân. Hy troude yn 1775 yn Emden mei Catharina Gertrud Wenthin út Neustadtgödens en krige by har fjouwer bern. Syn soan Joachim Wenthin folge him op en naam syn oargelbedriuw letter oer, mar dy wurke skraach yn East-Fryslân.

De grutste prestaasje fan Wenthin wie de nijbou fan it oargel foar de Grutte Tsjerke fan Emden. Dêrmei krige Wenthin namme as oargelbouwer, sadat er ek opdrachten út it oanbuorjende Nederlân krige. Dat ynstrumint waard yn 1779 foltôge, mar gyng by de ferneatiging fan 'e tsjerke yn 1943 spitigernôch ferlern. It hie 40 registers en wie de iennige nijbou fan Wenthin mei in selsstannich pedaal. Al syn lettere oargels hiene in oanhongen pedaal en minder as 20 stimmen. By twamanualige oargels waard oan it haadwurk in boppewurk tafoege.

Syn oargels hiene in elegante en sêfte klank as skaaimerk, mei in grutter oandiel fan fluit- en strykregisters. Ek paste er moderne registers ta, lykas de traversfluit en de labiaalklarinet. Wenthin's moderne wize fan wurkjen is ek te sjen oan 'e foarmjouwing fan 'e oargelfronten. Dy binne yn 'e regel yn de rokoko-styl, mar de lêste fronten ferriede troch bygelyks de tafoeging fan fazen op it front ynfloeden fan it klassisisme .

Fan 'e folgjende oargels is it bekend dat se troch Wenthin boud binne. De kursive beskriuwing jout oan dat it oargel net of allinne it front fan it oarspronklike oargel bewarre bleaun is. De grutte fan it ynstrumint wurdt yn 'e fyfte kolommenrige troch it tal manualen en yn 'e sechde troch it tal registers oanjûn. In grutte "P" stiet foar in selsstannich pedaal, in lytse "p" foar in oanhongen pedaal.

Jier Plak Tsjerke Ofbyld Manualen Registers Oanmerkings
1779 Emden Grutte Tsjerke II/P 40 Nijbou; by it bombardemint op de stêd yn 1943 ferlern gien.
1776–1781 Hinte Tsjerke fan Hinte   I/p 8 Nijbou; front bewarre bleaun.
1779–1782 Weener Sint-Joaristsjerke   III/P 37 Oargel fan Arp Schnitger, yn 1779 oant 1782 ferhûze troch Wenthin nei in nije galerij foar it koer. It ynstrumint waard reparearre en grutter makke mei boarstwurk en pedaaltuorren; allinne it front fan de pedaaltuorren bleaune bewarre (hjoeddedei II/P/29).
1785 Riepe Tsjerke fan Riepe   I/p 10 Nijbou; ferfongen, front mei pipen bewarre bleaun.
1783 Backemoor Tsjerke fan Backemoor   I/p 12 Nijbou; foar in grut part bewarre bleaun.
1785 Sweins Reginatsjerke
 
I/p 13 Nijbou; letter ferboud.
1787 Nieuwolda Tsjerke fan Nieuwwolda
 
II/p 21 Nijbou; foar in grut part bewarre bleaun.
1788–1789 Reepsholt Sint-Mauritiustsjerke   II/p 17 Nijbou, foar in grut part bewarre bleaun.
1790–1793 Wolthusen Tsjerke fan Wolthusen I/p 8 Nijbou; 4 registers bewarre bleaun.
1793 Hesel Liudgertsjerke   I/p 13 Nijbou; allinne wat fykwurk fan it front bewarre bleaun.
1793 Westerende Sint-Martinustsjerke
 
I/p 13 Nijbou; 1885 ferbouwing en fergrutting troch Johann Diepenbrock (hjoeddedei I/P/15); foar in grut part bewarre bleaun.
1796 Oldersum Tsjerke fan Oldersum II/p 12 Nijbou, net bewarre bleaun.
1797–1798 Bad Bentheim Herfoarme tsjerke I/p 12 Nijbou, net bewarre bleaun.
1798–1801 Groothusen Sint-Petruskerk   II/p 19 Nijbou; mear as de helte fan de registers bewarre bleaun.
1802 Blersum Tsjerke fan Blersum I/p Yn 1850 krige de gemeente in hûsoargel fan Wenthin; yn 1890 troch Johann Martin Schmid ferfongen.
1804 Groß Midlum Tsjerke fan Groß Midlum   I/p 13 1956 pipen ferfongen, oargelfront en wynlade bewarre bleaun.

Dêroerhinne komme ek noch ferskate ferbouwings, fergruttings en reparaasjes.

Boarnen, noaten en referinsjes

bewurkje seksje
Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Dizze side is alhiel of foar in part in oersetting fan de Dútsktalige Wikipedyside; sjoch foar de bewurkingsskiednis: de:Johann Friedrich Wenthin