The Dukes of Hazzard (telefyzjesearje)
The Dukes of Hazzard ("De Dukes út Hazzard") wie in tige súksesfolle Amerikaanske tillefyzjesearje dy't 7 seizoenen rûn, fan jannewaris 1979 oant febrewaris 1985. De rige waard yn in grut tal lannen útstjoerd; yn Nederlân wied er by de AVRO te sjen. It gie oer de aventoeren fan in famylje (de Dukes) yn it plakje Hazzard, earne yn it Suden fan 'e Feriene Steaten, dy't it net sa nau naam mei de wet, mar dochs troch en troch rjochtskepen wie. Harren tsjinstanners wiene de korrupte county-kommissaris J.D. Hogg en dy syn sweager, de ûnnoazele sheriff Rosco P. Coltrane, dy't se eltse kear wer te fluch ôf wiene. The Dukes of Hazzard stie fral bekend om syn spektakulêre efterfolgingssênes, dy't in hiele generaasje jonge tillefyzjesjoggers in ûnreälistysk byld joegen fan 'e keunstkes dy't se mei auto's úthelje koene.
| The Dukes of Hazzard | ||
 tillefyzjesearje
| ||
.jpg)
| ||
| makkers | ||
| betocht troch | Gy Waldron | |
| ûntwikkele troch | Gy Waldron | |
| produsint | Gy Waldron e.o. | |
| tillefyzjestudio | Warner Bros. | |
| spilers | ||
| haadrollen | Tom Wopat John Schneider Catherine Bach Denver Pyle James Best Sorrell Booke Ben Jones Sonny Shroyer Rick Hurst Waylon Jennings | |
| skaaimerken | ||
| sjenre | aksje-komeedzje | |
| seizoenen | 7 | |
| jierren | 1979-1985 | |
| tal ôfl. | 145 | |
| spyltiid (ôfl.) | 45-48 min. | |
| lân/lannen |  Feriene Steaten
| |
| taal | Ingelsk | |
| webside | www.warnervideo.com | |
| besibbe searjes | The Dukes (animaasje) | |
Untstean
bewurkje seksjeDe searje wie min ofte mear basearre op 'e Amerikaanske B-film Moonrunners, út 1975, oer yllegale drankstokers en -smokkelders yn it Amerikaanske Suden, dy't makke waard troch Gy Waldron yn gearwurking mei âld-moonshiner Jerry Rushing. De film dielt in protte identike en tige lyksoartige nammen en saken mei de lettere tillefyzjerige. Hoewol't it yn prinsipe in komeedzje wie, wie Moonrunners folle rouwer en rûger as de famyljefreonlike searje dy't derút fuortkomme soe.
Yn 1977 waard Waldron troch de grutte Amerikaanske film- en tillefyzjestudio Warner Bros. frege om it konsept fan Moonrunners oan te passen foar tillefyzje. It idee wie om mar in njoggental ôfleverings te meitsjen om te brûken as opfolling yn 'e midden fan it tillefyzjeseizoen, mar doe't men by Warner Bros. de resultataten fan 'e earste opnamen ûnder eagen krige, begûn men gruttere mooglikheden foar de searje te sjen.
Produksje
bewurkje seksjeDe produksje fan The Dukes of Hazzard sette ein oktober, begjin novimber 1978 útein op lokaasje yn Covington, deunby Atlanta, yn 'e súdeastlike Amerikaanske steat Georgia. Dêr waarden foar de kryst fan dat jier de earste fiif ôfleverings opnommen, dy't wat fan 'e rest fan 'e searje ferskille troch humor dy't mear op folwoeksenen taspitst is, wat minder fynfielige ferhaaleleminten en in justjes rouwer taalgebrûk. Doe't de akteurs en de filmploech foar de feestdagen útinoargiene, ferwachten se yn jannewaris wer op itselde plak byinoar te kommen om 'e restearjende fjouwer ôfleverings op te nimmen.
Mar yn 'e tuskentiid wie men by Warner Bros. ta de konklúzje kommen dat de searje potinsjeel hie, dat yn jannewaris 1979 waard de hiele produksje ferhuze nei de Warner Bros. Studios, Burbank en de Columbia Ranch, twa studiokompleksen yn súdlik Kalifornje. Guon sênes waard fierders filme op 'e Golden Oak Ranch fan Disney by Santa Clarita. De redens foar it oerbringen fan 'e produksje nei Kalifornje hiene foar it meastepart te krijen mei it ferienfâldigjen fan 'e produksje mei it each op in langer rinnende searje, wêrfoar't û.m. in grutte garaazje nedich wie om alle auto's te reparearjen en ûnderhâlden. Tsjin 'e ein fan it earste seizoen wie de famyljefreonlike toansetting fan 'e searje fêstige, wylst ek alle personaazjes harren definitive karakters krigen hiene. It sjabloan wie klear foar de folgjende seis jier.
Utgongspunt fan 'e plot
bewurkje seksjeYn The Dukes of Hazzard steane de aventoeren fan Bo en Luke Duke sintraal. Dat binne in pear balstjurrige neven dy't, yn 'e mande mei harren kreaze, allegeduerigen yn hotpants omspringende nicht Daisy, by harren wize âlde omke Jesse yn wenje, op it plattelân fan it fiktive Hazzard County, yn Georgia. Bo en Luke ride om yn in oranje Dodge Charger út 1969 mei it sifer "01" op 'e doarren en in Konfederearre oarlochsflagge op it dak skildere, dy't de namme General Lee draacht, in ferwizing nei de Súdlike generaal Robert E. Lee, út 'e tiid fan 'e Amerikaanske Boargeroarloch. Daisy hat de earste beide seizoenen fan 'e searje in Plymouth Roadrunner út 1974 (giel mei in swarte biis), oant Bo en Duke dy fan in klif ôf ride, wêrnei't se de rest fan 'e searje in wite Jeep CJ-7 Golden Eagle bestjoert, dy't fan Dixie hjit ("Dixie" of "Dixieland" is in alternative oantsjutting foar it Amerikaanske Suden). Omke Jesse, in yllegale wiskystoker, riidt om yn in Ford F-Searje sechsde generaasje F100 Styleside pickuptruck.
Troch it smokkeljen fan eigenstookte wisky of om't se lju te help komme dy't op 'e iene of oare manear yn 'e swierrichheden sitte, krije Bo en Luke it almar wer oan 'e stôk mei de troch- en trochkorrupte county-kommissaris Jefferson Davis (J.D.) Hogg, better bekend as Boss Hogg. Dat is in lytse, tûntsjerûne, kealjende man dy't omrint yn in folslein wyt trijedielich kostúm mei hoed, en him ride lit yn in wite, iepen Cadillac Coupe de Ville mei grutte bollehoarnen oan 'e foarkant befêstige. Boss Hogg is troud mei de suster fan 'e domme, omknoffeljende sheriff Rosco P. Coltrane, dy't de Dukes eltse ôflevering wol in kear neisit yn syn Dodge Monaco-plysjewein, wêrby't er yn 'e regel op in stuit in ûngemak kriget dat him belet om 'e efterfolging fuort te setten, wylst de Dukes har, geiend fan wille, út 'e fuotten meitsje. Rosco liket frjemd genôch nea wat oer te hâlden oan al dy akkefytsjes, al boartsje twa ôfleverings, Coltrane vs. Duke, út seizoen 4, en Too Many Roscos, út seizoen 6, mei it idee dat er licht ferwûne rekke is by in efterfolging.
De ôfleverings fan 'e searje folgje eins in fêst stramyn: Bo en Luke binne har sûnder euvelmoed mei har eigen saken oan it bemuoien as se, gauris tsjin wil en tank, earne by belutsen wurde dat har yn oanfarring bringt mei Boss Hogg en Rosco. Se krije help fan omke Jesse, Daisy en harren maat, de garaazjehâlder Cooter Davenport. Der folgje ien of mear spektakulêre efterfolgings, en úteinlik binne se Hogg en Rosco en de oprjochte mar domme helpsheriff Enos Strate (dy't smoarfereale is op Daisy en sadwaande maklik te manipulearjen) te fluch ôf. De efterfolgings, dy't geandewei de searje almar dreger te leauwen en mear cartoonesk waarden, wiene gauris it gefolch fan Rosco syn yllegale besykjen om 'e Dukes yn 'e fal rinne te litten mei fan tekst of plak feroarjende buorden oangeande de maksimumsnelheid en oare soksoarte babbelegûchjes. Ferskate kearen rekket Boss Hogg sels yn 'e swierrichheden, en moatte de Dukes him helpe om't Hogg syn fijannen noch aakliker smjunten binne as hysels. Mar ynstee fan harren tankber te wêzen, komt Hogg altiten daliks wer mei in snoad plan op 'e lappen om 'e Dukes in hak te setten. Dêrby wurdt eltse ôflevering begelaat fan 'e foarútblikken op noch net barde foarfallen, komyske sydlingse opmerkings en typysk Súdlike sprekwurden en wiisheden fan The Balladeer ("de balladesjonger"), in alwittende ferteller mei de stim fan countrysjonger Waylon Jennings, dy't ek de werkenningsmeldij fan 'e searje, it nûmer Good Ol' Boys, song.
Rolferdieling
bewurkje seksjeWerjefte fan de rolferdieling
bewurkje seksje- haadrollen
| personaazje | akteur/aktrise |
| Bo Duke | Tom Wopat |
| Luke Duke | John Schneider |
| Daisy Duke | Catherine Bach |
| omke Jesse Duke | Denver Pyle |
| sheriff Rosco P. Coltrane | James Best |
| Boss J.D. Hogg | Sorrell Booke |
| Cooter Davenport | Ben Jones |
| helpsheriff Enos Strate | Sonny Shroyer |
| helpsheriff Cletus Hogg | Rick Hurst |
| de "balladesjonger" (ferteller) | Waylon Jennings |
- wichtichste weromkearende byrollen
| personaazje | akteur/aktrise |
| Lulu Coltrane Hogg (frou fan Boss Hogg) | Peggy Rea |
| Hughie Hogg (Boss Hogg syn snuggerder, mar like korrupte omkesizzer) | Jeff Altman |
| dokter Henry "Doc" Petticord (de stokâlde pleatslike hûsdokter) | Patrick Cranshaw |
| Ms Emma Tisdale (útbaatster fan it pleatslike postkantoar) | Nedra Volz |
| sheriff Edward T. "Big Ed" Little (izerfrettende sheriff fan 'e oangrinzgjende county) | Don Pedro Colley |
Akteurs
bewurkje seksjeYn 'e maityd fan 1982, doe't de opnamen foar it fyfde seizoen begjinne soene, wegeren haadrolspilers Tom Wopat en John Schneider dêroan mei te wurkjen fanwegen ûnienichheid oer harren salaris en oer royaltys fan spul dat ûnder it hannelsmerk fan 'e searje ferkocht wie en dêr't sy noch nea in sint fan sjoen hiene. De oplossing fan 'e produsinten wie om twa dûbelgongers fan Bo en Duke yn te setten, de neven Coy en Vance Duke, spile troch Byron Cherry en Christopher Mayer. It ferhaal wie dat dy al earder, foarôfgeande oan 'e foarfallen fan seizoen 1, ek by omke Jesse ynwenne hiene, en no wiene se weromkeard krekt op it stuit dat Bo en Luke harren lok prebearren as autokoereurs yn 'e NASCAR-races. Net allinnich op it mêd fan karaktereigenskippen, mar ek kwa uterlik wiene Coy en Vance kloanen fan Bo en Luke. It publyk koe de omwikseling net wurdearje, en doe't de sjochsifers kelderen, ûnderhannele Warner Bros. op 'e nij mei Wopat en Schneider, dy't sadwaande fjouwer ôfleverings foar de ein fan it fyfde seizoen weromkearden, sabeare nei't harren NASCAR-karriêre op 'e non rûn wie. Yn deselde ôflevering ferdwûnen Coy en Vance mei stille tromme om nea wer wat fan har hearre te litten.
In selde soarte sitewaasje die him noch ferskate oare kearen foar. Sa boykotte James Best (Rosco) de searje yn 'e midden fan it twadde seizoen in hoart (ek al fanwegen finansjele ûnienichheid mei de produsinten) en waard doe ferskate ôfleverings lang ferfongen troch sheriffs dy't mar ien kear foarkamen, en dy't allegear út persiis itselde hout snijd wiene as hy. Yn itselde seizoen die Ben Jones (Cooter Davenport) ek in skoft net mei om't er fûn dat syn personaazje skeard wêze moast, wylst de produsinten him in burd jaan woene. Oant dy deilisskip yn Jones syn foardiel beslist waard, waard Cooter syn wurk yn 'e garaazje waarnommen troch syn neef Longstreet B. Davenport (spile troch Ernie Lively). Doe't Jones letter nochris in ôflevering miste, doek foar ien kear in oare neef fan Cooter op, B.B. Davenport (Mickey Jones). Ek dizze beide neven lieken wol in hiel soad op it haadpersonaazje dêr't se oan ûntspruten wiene. Itselde gou foar helpsheriff Cletus Hogg (spile troch Rick Hurst), in fiere neef fan Boss Hogg dy't yn 'e seizoenen 3 en 4 helpsheriff Enos Strate ferfong: beide wiene wat dommige mar wêzentlik net ferkearde mannen, en beide wiene se fereale op Daisy Duke. Fan alle personaazjes kamen allinnich omke Jesse en Boss Hogg yn alle 145 ôfleverings foar; Daisy ûntbriek inkeld yn 'e ôflevering To Catch a Duke, út seizoen 3.
Njonken de fêste en weromkeardende cast wie der yn The Dukes of Hazzard (doe't de searje ienris populêr wurden wie) ek romte foar in ferskaat oan ferneamde en minder ferneamde gastspilers. Sa hiene bgl. James Avery en Jonathan Frakes lytse roltsjes, akteurs dy't letter bekend wurde soene as de rike omke fan Will Smith yn The Fresh Prince of Bel-Air, resp. William T. Riker, de earste ofsier yn Star Trek: The Next Generation. De ferteller Waylon Jennings ferskynde nei withoefolle fersiken fan fans einlings yn in ôflevering yn seizoen 7 as akteur. Ek sjongers as Roy Orbison, Loretta Lynn en Tammy Wynette ferskynden yn 'e searje.
Adaptaasjes
bewurkje seksjeIt nûmer The Good Ol' Boys, dat de werkenningsmeldij fan 'e searje foarme, wie skreaun en waard songen troch Waylon Jennings, dy't der yn 1980 in nûmer 1-hit op 'e countrylisten mei skoarde en it ta nûmer 21 op 'e mainstream-hitlisten brocht.
Ferskate spinoff-searjes kamen út The Dukes of Hazzard fuort. Sa krige it personaazje fan helpsheriff Enos Strate yn 1980 en 1981 syn eigen rige, in detektivesearje mei as titel Enos, dat gjin grut súkses waard. Mar it wie de reden dat Enos út The Dukes of Hazzard skreaun en ferfongen waard troch Cletus Hogg. Doe't Enos ophold, kearde de helpsheriff oan it begjin fan it fyfde seizoen werom yn The Dukes of Hazzard en waard Cletus ôftanke. Fierders waard der yn 1983 in animaasjeferzje fan 'e searje makke ûnder de titel The Dukes.
Ek waarden der seis ûnderskate fideospultsjes basearre op 'e oarspronklike searje, dêr't The Dukes of Hazzard: Return of the General Lee, út 2004, it bekendste fan is. Yn 2005 skreau Allison Moore it toanielstik Hazzard County, dat ek op 'e searje weromgiet.
Nei ôfrin fan 'e searje waarden der twa tillefyzjefilms makke foar de stjoerder CBS (telefyzjenetwurk), wêryn't de âlde cast wer byinoar kaam (ynsafier't dat noch koe – Sorrell Booke stoar yn 1994 en Denver Pyle yn 1997): The Dukes of Hazzard: Reunion! (1997) en The Dukes of Hazzard: Hazzard in Hollywood! (2000). In remake fan 'e searje, yn 'e foarm fan in bioskoopfilm (The Dukes of Hazzard, mei in folle besprutsen Jessica Simpson yn 'e rol fan Daisy Duke) kaam út yn 2005. Yn 2007 folge der noch in tillefyzjefilm dy't in prequel wie fan sawol de bioskoopfilm as de oarspronklike searje, The Dukes of Hazzard: The Beginning. Tusken 2004 en 2006 kaam de hiele oarspronklike searje by Warner Home Video út op dvd.
Yn Nashville, yn 'e steat Tennessee, it sintrum fan 'e Amerikaanske countrymuzyk, en teffens yn Gatlinburg, yn deselde steat, steane Dukes of Hazzard Museä. Covington, yn Georgia, dêr't de alderearste fiif ôfleverings opnommen waarden, is in wichtige toeristyske trekpleister wurden foar Dukes of Hazzard-fans.
Keppelings om utens
bewurkje seksje- (in) Offisjele webside fan The Dukes of Hazzard
- (in) De titelmuzyk fan The Dukes of Hazzard op YouTube
- (in) Ynformaasje oer The Dukes of Hazzard yn 'e Internet Movie Database (IMDb)
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|
Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: References en Further Reading, op dizze side. |