Wikipedy

Abe Lenstra

Abe Lenstra (It Hearrenfean, 27 novimber 1920 - dêre, 2 septimber 1985), ek wol ús Abe, is in Fryske fuotballeginde. Lenstra wurdt wol sjoen as ien fan de bêste Nederlânske fuotballers fan alle tiden. Oer Lenstra binne tal fan ferhalen en sêgen ûntstean.

Abe Lenstra
persoanlike bysûnderheden
namme Abe Lenstra
bynamme Us Abe
nasjonaliteit Nederlânsk
bertedatum 27 novimber 1920
berteplak It Hearrenfean
stjerdatum 2 septimber 1985
stjerplak It Hearrenfean
etnisiteit Frysk
klupskiednis
posysje Spits
nasjonaal team
1940-1959 Nederlân 47 (33)
trainer by
1946-1947 SK It Hearrenfean
Stânbyld foar it Abe Lenstra Stadion.

Hy is ien fan de meast ferneamde Friezen fan alle tiden en is sadwaande ek opnaam yn de Kanon fan de Fryske skiednis.

Lenstra spile it meastepart fan syn karriêre foar FF It Hearrenfean, de klup dêr't letter SK It Hearrenfean út ûntstean soe. Letter spile hy foar Sportclub Enschede en Enschedese Boys. Ek hat hy yn it Nederlânsk alvetal spile.

Nei syn dea is it fuotbalstadion fan SK It Hearrenfean nei Lenstra ferneamd, it Abe Lenstra Stadion.

Libbensrin

bewurkje seksje
 
Abe Lenstra yn it Olympysk Stadion yn Amsterdam, in pear dagen nei de oefenynterlân tsjin België, 24 april 1951

Lenstra waard berne op 27 novimber 1920 op It Hearrenfean. Hy wie de soan fan hannelsreizger en fertsjintwurdiger Mindert Jans Lenstra en Janke Abes Suierveld.[1] It wie in gesin mei trije bern, Jan Lenstra (1919) wie de âldste, Abe wie de middelste en suske Gepke (1930) wie de jongste fan ‘e húshâlding. It wie in read gesin, beide pakes en ek Mindert Lenstra wienen oanhingers fan Ferdinand Domela Nieuwenhuis, de man dy't yn 1888 foar de Fryske Folkspartij yn de Twadde Keamer keazen waard. Op de Dei fan de Arbeid wappere altyd en oeral de reade flagge yn de strjitte.[2]

Doe’t de Twadde Wrâldkriich begûn moasten in soad minsken om him hinne yn tsjinst, mar Abe Lenstra net. Nei alle gedachten hat boargemaster Falkena derfoar soarge dat Lenstra net yn tsjinst kaam. Mar der wurdt ek wol sein dat Abe net yn tsjinst hoegde omdat syn broer Jan al yn tsjinst wie.[3] Ynstee fan de militêre tsjinst krige Abe in baan oanbean as amtner, hy gie oan it wurk by de Ynspeksje Fryslân fan de Rykstsjinst fan de Wurkferromming.[4] Yn 1942 krige Lenstra nij wurk, hy bedarre op it gemeentehûs, dêr’t hy by de evakuaasje boargerbefolking kaam, al gau waard er promovearre ta befolkingsagint en krige hy in kontrakt foar it libben.[5] Dat wie allegear wurk fan boargemaster Falkena. Dy hat yn dy tiid ynsjoen dat Lenstra wolris in wichtich persoan wurde koe foar de gemeente as it giet om de bekendheid fan de gemeente.[6]

Yn 1939 hie Lenstra al ferkearing krigen mei Hiltje Wisman, koartwei Hil. Hil wie de jongste thús. It stel troude op 23 augustus 1944 op It Hearrenfean. Sy setten har nei wenjen yn It Oranjewâld. It stel krige twa dochters, Metje (1947) en Janneke (1952). De famylje wie yn 1947 al nei It Hearrenfean ferhuze.[7]

Nei de oarloch waard Lenstra tige populêr ûnder it folk. Ferskate bedriuwen makken dêr handich gebrûk fan. Bedriuwen as C&A en Coca-Cola krigen Lenstra safier om reklame foar har te meitsjen. Hil Lenstra waard ek frege om soks te dwaan; sy makke reklame foar de Maggi Goudbûljon.[8]

Yn 1951 waard Lenstra útroppen ta earste Sportman fan it Jier yn Nederlân, deselde priis soe hy in jier letter ek wer útrikt krije.

Mei it begjin fan it proffuotbal yn 1954 yn Nederlân besocht Lenstra it om noch in pear jier prof te wêzen by Sportclub Enschede. De famylje ferhuze sadwaande nei Ynskede. It soe it plak wêze dêr’t de húshâlding Lenstra lange tiid wenjen bleau.

Yn 1958 waard Abe Lenstra ek sjonger. Foar de beslissingswedstriid mei SC Enschede waard in singel útbrocht mei as titel Abe! Abe Lenstra zingt. Op de A-kant stiet it ferske Geen woorden, maar daden, op de B-kant stiet it ferske Bij ons in Holland. It waard opnaam foar de beslissingswedstriid fan Sportclub Enschede tsjin DOS út Utert. Der waard foarút rûn op in kampioenskip fan Enschede, mar it wie DOS dat de wedstriid wûn en sadwaande kampioen waard. It singel waard amper ferkocht.[9]

Doe’t Lenstra yn 1963 stoppe mei profesjoneel fuotbal kaam hy yn tsjinst fan Amstel Bier, as ynspekteur. Nei de fúzje fan Amstel mei Heineken kaam Lenstra wer op kantoar te sitten, hy krige in administrative funksje. Letter waard Lenstra festigingslieder fan in juwelierssaak fan syn freon Klaas Oosterhof yn Assen.[10]

Yn 1971 ferhuzen Abe en Hil mei harren jongste dochter nei Staphorst. It hat nea in súkses west dêr, Abe koe him dêr net sette. Yn 1975 waard dan ek wer ferhuze, no nei Almelo.[11]

Yn de maaitiid fan 1977 barde in grut drama yn it libben fan de Lenstra’s. Abe krige ûnder it autoriden in harsenblieding en rekke ferlamme oan de fuotten. Yn de mienskip fan It Hearrenfean kaam in inisjatyf op gong, ûnder de namme Abe weer Thuis, mei Abe syn freon Prins Bernhard as earefoarsitter, waard jild ynsammele om in oanpast hûs op It Hearrenfean te bouwen foar Abe en Hil Lenstra.[12]

Yn de jierren dy't folgen makke it stel in protte reizen nei ûnder oare de Feriene Steaten. Ek kaam Lenstra in protte by de wedstriden fan de Feenstra Flyers. En ek by de wedstriden fan SK It Hearrenfean wie er altyd oanwêzich. Ferneamd binne de ferhalen dat Abe yn dy tiid troch Riemer van der Velde, de foarsitter fan de klup, troch it stadion riden waard. Under en nei de wedstriid waard dan op alles en elkenien kommentaar levere.

Op 2 septimber 1985 waard it nijs bekend dat Abe Lenstra op 64-jierrige leeftyd ferstoarn wie. Der gie in skok troch it lân, ien fan de bêste fuotballers fan it lân wie net mear. Lenstra ferstoar twa dagen foardat de earste, en oant no ta iennichste, fuotbalynterlân op It Hearrenfean spile waard. Foar de wedstriid waard in minút stilte hâlden.

Lenstra waard op 6 septimber 1985 yn it krematoarium fan Goutum kremearre.

As fuotballer

bewurkje seksje

Iere karriêre

bewurkje seksje

It fuotbaljen learde Lenstra op de strjitten fan It Hearrenfean.[13] Op skoalle fuotballe Lenstra yn de skoalfuotbalploech. By in toernoai yn 1931 wie Lenstra de jongste en de lytste, grutsk wie er dat der mei dwaan mocht.[14] De ploech fan Lenstra, wêr’t ek syn broer Jan yn siet, stapten faak as oerwinners fan it fjild, benammen troch de technyske kwaliteiten fan Lenstra sels, mar ek syn broer koe bêst fuotbalje. It jier dêrop, doe’t Lenstra 12 jier wie, stjoerde Syd Castle, de Skotske trainer fan FF It Hearrenfean, in bestjoerder fan de fuotbalklup nei de heit fan Lenstra mei de fraach of dat syn soan ek by de klup fuotbalje mocht, dat koe wol.[15]

Yn 1936, doe’t Lenstra 15 jier wie, gie er foar it earst mei de haadploech fan de klup mei. Der moast fuotballe wurde yn Velsen, tsjin VSV, der wienen te min spilers en Lenstra waard mei frege. Oan fuotbaljen kaam hy dy dei noch net ta, wol moast hy opdrave as grinsrjochter. [16] Datselde jier debutearre Abe tegearre mei broer Jan yn it twadde fan de klup. Op 1 maart 1936 moast der tsjin Alcides út Meppel spile wurde, Jan spile linksbûten, Abe rjochtsbinnen. Abe sette trije en Jan seis doelpunten. De âldste fan de twa mocht by it earste bliuwe, Abe moast noch oant de simmer wachtsje foardat syn tiid kaam.

It wie 16 july 1936, in oefentoernoai mei klups út de Gordyk, Noardwâlde, Drachten en It Hearrenfean. Yn de wedstriid tsjin de Gordyk makke Lenstra syn debút, de einstân wie 2-2, mei ien doelpunt fan de jonge Lenstra. Neffens Hepkema’s Courant hat it ‘in prachtige goal’ west.[17] Yn it seizoen 1936/1937 krige Lenstra in basisplak yn it earste alvetal.

Lenstra die it sa goed dat der sels belangstelling fan klups út it útlân kaam foar him. Huddersfield Town, in grutte klup yn dy tiid yn Ingelân, woe him ha. Mar heit en mem Lenstra woenen it net lije dat de lytse Abe nei Ingelân gie.[18]

Yn dizze tiid kaam Lenstra ek út foar de fertsjintwurdigjende alvetallen fan Nederlân, mar noch net foar it grutte Oranje, dy tiid kaam letter.

Gloarjetiid by FF It Hearrenfean

bewurkje seksje
 
It stânbyld fan Abe Lenstra foar it stadion fan SK It Hearrenfean.

It seizoen 1937/1938 wie de grutte trochbraak fan Lenstra by It Hearrenfean. Yn de kompetysje gie it mei de ploech net al te bêst, se wienen krek promovearre en der moast hanthavene wurde, mar Lenstra waard al topskutter fan de ploech, mei 24 doelpunten.[19] De jierren dêrnei groeiden de klup en Lenstra stadichoan troch yn nivo.

Mei it útbrekken fan de Twadde Wrâldkriich waard troch de KNFB besletten dat der net degradearre of promovearre wurde koe. Mar yn it seizoen 1940/1941 wie der doch wer in gewoane kompetysje, lykas yn de jierren dêrnei. Yn it jier 1941/1942 waard de klup sels kampioen, it wie earste fan de njoggen Noardlike Kampioenskippen. Twa kear soe de ploech by it neikommende Nederlânsk kampioenskip twadde wurde.

It wie it begjin fan de gouden ploech mei nammen as Wim Molenaar, Jan Lenstra, Tiemen Veenstra, Germ Hofma, Mollo de Jong, Marten Brandsma en Henny Jonkman, ûnder lieding fan Anton Dalhuysen. Lenstra kaam yn syn bêste jierren en de rom fan him wie sa grut dat It Hearrenfean yn oare parten fan it lân Abeveen (Abefean) neamd waard. De stadions wêr’t Lenstra yn spile sieten fol, de minsken woenen him allegear oan it wurk sjen. Lenstra wie in komplete spiler wurden, hy hie it ynsicht, hy koe mei rjochts en links spylje, hie in geweldige technyk en wie ek nochris tige fluch. De 100 meter rûn Lenstra yn 10,9 sekonden, in Frysk rekord yn dy tiid.[20]

Ferneamde wedstriden waarden spile yn de jierren fjirtich en begjin jierren fyftich, mei Lenstra faak yn in haadrol. Op 21 juny 1947 waard der in wedstriid yn Maastricht spile, by it skoft stie de ploech mei 4-0 efter, mar úteinlik waard der doch wûn, mei 6-7. Mear ferneamd is de histoaryske wedstriid fan 7 maaie 1950 dy’t It Hearrenfean tsjin Ajax spile. Mei noch mar in healoere op 'e klok stie It Hearrenfean mei 1-5 efter. Der waarden inkele omsettings dien yn de opstelling, en doe kaam it los. Abe Lenstra hie in grut oanpart yn de 5 goals fan It Hearrenfean, sels makke hy de earste twa, dy't yn de rest fan de tiid noch makke waarden. It Hearrenfean wûn sa mei 6-5. Mei troch dat ferlies is Ajax dat jier it lânkampioenskip misrûn.[21]

Ein jierren fjirtich wy Lenstra sa stadich oan ek ferneamd rekke yn oare lannen fan Jeropa. Klups út it útlân woenen Lenstra wol ha. Yn 1949 stjoerde it Italjaanske Inter Milaan in brief nei De Sportwereld, in sportblêd út dy tiid. Dy klup frege oft de redaksje kontakt meitsje woe mei Lenstra om him in oanbod foar te lizzen fan 60.000 gûne, in gigantysk bedrach doe destiids. De redaksje hat it bod net nei Lenstra troch stjoerd, bang om de bêste fuotballer fan it lân kwyt te reitsjen.[22] In jier letter kaam Fiorentina, ek út Itaalje, nei Lenstra ta. Der waard him in kontrakt foar twa jier oanbean, mar Lenstra en syn frou Hil gienen der net op yn.[23]

It hat yn dy tiid grut nijs west dat Lenstra net fuort gie. Hy en Hil bleaunen op It Hearrenfean, Lenstra hie dêr in fêste baan en der koe him net mei wissichheid sein wurde dat hy dy werom krije soe as hy nei twa jier werom kaam.[24] Ek yn 1951 kaam Fiorentina werom, no waard der noch mear jild bean. Dêrneist wienen der ek in stik as wat Frânske klups dy’t Lenstra graach nei Frankryk helje woenen. Nime hie 700.000 gûne foar him oer, Nice stjoerde sels in lege sjek op. Mar hy woe earst al jild sjen foardat er ‘ja’ sizze soe. Nice woe dit net en dus gie it allegear net troch. Lenstra bleau op It Hearrenfean.[25]

Yn 1955 feroare Lenstra dan doch fan klup, mar hy soe net nei it útlân gean, syn nije klup fuotballe yn Ynskede.

SC Enschede

bewurkje seksje

It leafst hie Lenstra syn klup op It Hearrenfean net ferlitten. Mar hy woe proffuotbal spylje, en by FF It Hearrenfean wienen dêr grutte ferskillen yn mienings oer. Yn 1955 luts hy dan ek nei SC Enschede. Dêr soe Lenstra al mei al fiif jier fuotbaljen bliuwe. Twa kear waard hy krekt gjin kampioen fan Nederlân. Foar SC Enschede soe hy it alderearst doelpunt meitsje yn harren Diekmanstadion.

Op 15 juny 1958 like it der al op dat Lenstra foar it earst yn syn libben kampioen fan Nederlân wurde soe. SC Enschede en DOS út Utert stienen op like hichte, dat der moast in beslissingswedstriid spile wurde yn Nymwegen. Yn de tredde ferlinging (fan 7,5 minuten) ferlear SC Enschede mei 1-0.

By SC Enschede spile Lenstra yn fiif jier tiid 135 wedstriden, hy sette 89 doelpunten.[26]

Enschedese Boys

bewurkje seksje

Doe’t Lenstra hast fjirtich waard ferhuze hy nochris fan klup. Hy gie foar 45.000 gûne nei de oare klup fan Ynskede, de Enschedese Boys.[27] Dy klup fuotballe op it twad heechste nivo fan Nederlân. Trije jier soe hy dêr fuotbalje, wêrnei hy op syn 42e dan echt stoppe mei fuotbaljen op it heechste nivo. 27 jier lang hy der op it heechst mooglike nivo fuotballe. Tusken 1936 en 1963 makke Lenstra om de 700 doelpunten yn likernôch 730 wedstriden. In oantal dat nei alle gedachten nea mear ynhelle wurdt troch immen.[28]

It Nederlânske alvetal

bewurkje seksje
Abe Lenstra skoart de earste twa doelpunten foar Nederlân yn de earste nei-oarlochske ynterlân tsjin West-Dútslân op 14 maart 1956 yn it Rheinstadion te Düsseldorf. Nederlân wint fan West-Dútslân mei 2 -1.

Lenstra hat de earste Fries west dy’t yn it Nederlânsk alvetal fuotballe. Dat barde op 31 maart 1940, doe’t hy noch mar 19 jier wie. Dy wedstriid waard der fuotballe tsjin Lúksemboarch en debutearre hy yn Oranje. Der waard mei 5-4 ferlern, mar Lenstra sette al in doelpunt.[29]

Lenstra is de spiler mei de langste karriêre yn Oranje. Tusken syn earste en lêste wedstriid sieten leafst 19 jier, 1 maand en 21 dagen.[30] Hy kaam ta 47 wedstriden en 33 doelpunten.[31] Dêrmei stiet er 4e op de topskutterlist fan it Nederlânske alvetal. Lenstra spile ûnder oare mei op de Olympyske Spullen fan 1948 yn London.

Dat Lenstra net ta mear wedstriden foar Oranje kaam hie ferskate redenen. Yn de fiif jier dy’t de Twadde Wrâldkriich yn Nederlân duorre hawwe der gjin wedstriden mei it Nederlânske alvetal west. Mar in oare reden is itjinge dat Lenstra it faak yn it jern hie mei de saneamde karkommisje (Keuze Commissie). It wie yn dy jierren sa dat net de bûnstrainer, mar de karkommisje de seleksje byelkoar socht en de opstelling makke.

It siet him benammen yn de diskusje oer de posysje fan Lenstra yn it fjild, mar ek oer syn ynstelling as fuotballer, Lenstra koe noch wolris stiif en lui wêze. Oer syn posysje: Lenstra wie nei syn eigen gedachten it bêst as loftsbinnen, mar de karkommisje sette him geregeld yn as rjochtsbûten, rjochtsbinnen, midfoar of loftsbûten, posysjes dêr’t Lenstra net graach spile. Somtiden gie er net mei as hy net op de foar him goeie posysje opsteld stie, oare kearen waard er om ferskate redenen hielendal net selektearre troch de karkommisje. Troch dat alles hawwe der grutte perioaden west wêryn Lenstra net foar it Nederlânsk alvetal útkaam.

De lêste ynterlân fan Lenstra hat op 19 april 1959 west. Yn de wedstriid tsjin Belgje sette Lenstra in doelpunt, de einstân wie 2-2.[32]

As trainer

bewurkje seksje

Neist en nei syn rin as proffuotballer hat Lenstra ek noch in skoftke trainer west.

Syn earste warberens as trainer wienen al yn 1946 by FF It Hearrenfean. Hy folge Anton Dalhuysen op dy't krekt dêrfoar ferstoarn wie.[33] By de Enschedese Boys trainde hy de jongerein fan dy klup wol, wêrmei’t er yn 1962 lânskampioen waard.[34]

Nei dat hy stoppe wie mei it proffuotbal waard hy trainer by de amateurferiening SOS yn Hellendoorn. Letter wie er ek aktyf yn Wijhe, by DOS Kampen, Dos'19 út Denekamp, WSV yn Apeldoarn en by FC Assen. Eins hat it nea in súkses west. Abe wie fan miening dat fuotballers dy't net in goeie technyk hienen dit mei in poerbêste kondysje goed meitsje moasten. Syn trainingen bestienen dan ek út in protte hurddraverij, as it him dan te kâld wie siet er sels yn de auto.[35]

Utspraken

bewurkje seksje

Abe Lenstra sels, en oer Lenstra binne in protte útspraken dien. Hjirûnder steane der inkele fan de útspraken:

Utspraken fan Abe Lenstra

bewurkje seksje

Der waard wol sein dat Lenstra in luie spiler waard. Hjirop sei hy: ‘In goeie fuotballer is krekt in snoek, hja hoege net in protte te dwaan, as hja mar op ‘e tiid tapakt.’[36]

  • Oer it wurden fan proffuotballer sei Lenstra om 1950 hinne: ‘Ast prof wurdst, hast neat mear te fertellen en kin de klup mei dy dwaan wat se wolle.’[37]
  • Oer syn earste wedstriid yn it Nederlânske alvetal sei Lenstra: ‘Wat in dei. Eindlik hie Fryslân in ynternasjonel. Sels beseffe ik it net hokker ear my ta kaam. As jongen fan njoggentjin jier haw je dat net troch.’ [38]
  • Lenstra konstatearre yn 1953 dat it nivo fan it Nederlânsk alvetal better waard: ‘Eindlik spiler fan wa’t hja goeie passes krije soenen.’ [39]

Oaren oer Abe Lenstra

bewurkje seksje
  • Riemer van der Velde oer de erkenning fan Abe Lenstra tsjinoer Johan Cruijff: ‘As net Johan Cruijff, mar Abe Lenstra yn Amsterdam berne wie, dan wie net Cruijff, mar Abe ta fuotballer fan de iuw keazen.’[40]
  • Jan Steenhuizen, âld-foarsitter fan SK It Hearrenfean wurdt yn in column fan Johan Derksen oanhelle: ‘Abe wie eins in klier fan in fint, in nare man. Net gek dat hy earder as fuotballer safolle problemen hie.’[41]

Underskiedings

bewurkje seksje
  • Sportman fan it Jier 1951. It wie dat jier de earste Sportman fan it Jier-ferkiezing, Lenstra wie sadwaande de earste dy't dizze priis wûn.
  • Bûnsridder fan de KNVB. Dizze ûnderskieding krige Lenstra op 3 april 1960.
  • Goudene FVB-spjelde. Yn 1964 krige hy dizze spjelde útrikt.
  • Ridder yn de oarder fan Oranje Nassau.

Oars

bewurkje seksje
 
It Abe Lenstra Stadion.
  • Abe is yn de rin fan de tiid útgroeid ta in leginde. Nei de dea fan Lenstra waard op 15 maart 1986 Sportpark Noard nei him neamd, ek it lettere nije stadion oan de A32 krige de namme fan Lenstra, it Abe Lenstra Stadion. [42] Foar dat stadion stiet tsjintwurdich in byld fan Lenstra, mei de bal oan de foet, yn in karakteristike hâlding.
  • Yn 2000 wurdt troch Johan Cruijff it Oranje-alvetal fan de iuw gearstald. Ek Lenstra waard keazen. Foar him wie in plak op de bank klear makke, mei dêrop it T-sjirt mei syn namme derop en syn âlde fuotbalskuon.
  • Op 30 novimber 1963 stjoerde de publike omrop de VPRO in dokumintêre út oer Abe Lenstra. Dy waard makke troch Herman Kuiphof en hat de earst Nederlânske sportdokumintêre west.
  • Yn 1995 is yn it nei Lenstra neamde fuotbalstadion op it Hearrenfean troch Tryater in spektakelstik opfierd mei as reade tried de wedstriid tusken It Hearrenfean en Ajax op 7 maaie 1950, ûnder de namme 'Abe!'. Abe waard doe ûnder oare spile troch Ronnie Pander.

Literatuer

bewurkje seksje
  • Kuiper, Y. 'Abe Lenstra (1920-1985). Van Us Abe tot nationaal idool,' in: Fryslân, Nieuwsblad voor geschiedenis en cultuur, jg. 6 (2000), nr. 2, pp. 50-53. Online beskikber
  • Keimpema, A. (1995) - Een Pompeblêd als voetbalhart, 75 jier It Hearrenfean 1920 - 1995. Utjouwerij Banda.
  • Mast, J. (2007) - Abe. Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. Utjouwerij Tirion.
  • Dam, E. (2007) - Abe, een beeld van een speler. Utjouwerij Bornmeer.

Keppeling om utens

bewurkje seksje

Boarnen, noaten en referinsjes

bewurkje seksje
Boarnen, noaten en/as referinsjes:
  1. ↑ [1], Kwartiersteat Abe Lenstra
  2. ↑ Mast, J. (2007) – Abe, Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. Utjouwerij Tirion. Side 10
  3. ↑ Mast, J. (2007) – Abe, Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. Utjouwerij Tirion. Side 46
  4. ↑ Mast, J. (2007) – Abe, Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. Utjouwerij Tirion. Side 47
  5. ↑ Mast, J. (2007) – Abe, Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. Utjouwerij Tirion. Side 53
  6. ↑ Mast, J. (2007) – Abe, Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. Utjouwerij Tirion. Side 47
  7. ↑ Mast, J. (2007) – Abe, Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. Utjouwerij Tirion.
  8. ↑ [2], Abe Lenstra, op seniorplaza (sjoen op 21 oktober 2009)
  9. ↑ [3], Abe Lenstra zingt (sjoen op 21 oktober 2009)
  10. ↑ [4], Johan Derksen: 'Abe was een klier van een vent, een nare man' (sjoen op 21 oktober 2009)
  11. ↑ Mast, J. (2007) – Abe, Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. Utjouwerij Tirion. Side 230 en 232
  12. ↑ [5], Abe Lenstra (1920-1985) Van Us Abe tot nationaal idool (sjoen op 21 oktober 2009)
  13. ↑ [6], LENSTRA, Abe (1920-1985), Instituut voor Nederlandse Geschiedenis (sjoen op 21 oktober 2009)
  14. ↑ Mast, J. (2007) – Abe, Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. Utjouwerij Tirion. Side 17
  15. ↑ Mast, J. (2007) – Abe, Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. Utjouwerij Tirion. Side 18
  16. ↑ Mast, J. (2007) – Abe, Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. Utjouwerij Tirion. Side 21
  17. ↑ Mast, J. (2007) – Abe, Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. Utjouwerij Tirion. Side 27
  18. ↑ [7] Portret van een sportman: Abe Lenstra. VPRO (sjoen op 21 oktober 2009)
  19. ↑ Albert van Keimpema (1995) – Een pompeblêd als voetbalhart - 75 jaar Heerenveen 1920-1995. Utjouwerij Banda. Side 70
  20. ↑ Albert van Keimpema (1995) – Een pompeblêd als voetbalhart - 75 jaar Heerenveen 1920-1995. Utjouwerij Banda. Side 44
  21. ↑ [8], Heerenveen - Ajax 6-5 (1-3), Heerenveen, Sportpark J.H. Kruisstraat, 7 mei 1950 (sjoen op 21 oktober 2009)
  22. ↑ Albert van Keimpema (1995) – Een pompeblêd als voetbalhart - 75 jaar Heerenveen 1920-1995. Utjouwerij Banda. Side 48
  23. ↑ Albert van Keimpema (1995) – Een pompeblêd als voetbalhart - 75 jaar Heerenveen 1920-1995. Utjouwerij Banda. Side 49
  24. ↑ Albert van Keimpema (1995) – Een pompeblêd als voetbalhart - 75 jaar Heerenveen 1920-1995. Utjouwerij Banda. Side 49
  25. ↑ [9] Portret van een sportman: Abe Lenstra. VPRO (sjoen op 21 oktober 2009)
  26. ↑ [10] Abe Lenstra: Groots en grillig, www.scheerenveen.nl (sjoen op 21 oktober 2009)
  27. ↑ [11] Abe Lenstra: Groots en grillig, www.scheerenveen.nl (sjoen op 21 oktober 2009)
  28. ↑ [12] Abe Lenstra: Groots en grillig, www.scheerenveen.nl (sjoen op 21 oktober 2009)
  29. ↑ [13], Nederland - Luxemburg, nr. 159 (sjoen op 21 oktober 2009)
  30. ↑ [14], Abe Lenstra (sjoen op 21 oktober 2009)
  31. ↑ [15], Topscorers (sjoen op 21 oktober 2009)
  32. ↑ [16], Nederland - België nr. 237 (sjoen op 21 oktober 2009)
  33. ↑ [17], De grote kampioensploeg: negen titels op rij! (sjoen op 21 oktober 2009)
  34. ↑ Mast, J. (2007) – Abe, Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. Utjouwerij Tirion. Fotoside 7 nei side 192
  35. ↑ [18], Johan Derksen: 'Abe was een klier van een vent, een nare man' (sjoen op 21 oktober 2009)
  36. ↑ [19], CV Abe Lenstra (sjoen op 21 oktober 2009)
  37. ↑ [20], Abe Lenstra: Een voetballegende uit Friesland (sjoen op 21 oktober 2009)
  38. ↑ Mast, J. (2007) – Abe, Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. Utjouwerij Tirion. Side 42
  39. ↑ Mast, J. (2007) – Abe, Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. Utjouwerij Tirion. Side 149
  40. ↑ [21], Abe, het levensverhaal van Nederlands eerste sportidool (sjoen op 21 oktober 2009)
  41. ↑ [22], Johan Derksen: 'Abe was een klier van een vent, een nare man' (sjoen op 21 oktober 2009)
  42. ↑ Albert van Keimpema (1995) – Een pompeblêd als voetbalhart - 75 jaar Heerenveen 1920-1995. Utjouwerij Banda. Side 65
  • Keimpema, A. (1995) - Een Pompeblêd als voetbalhart, 75 jier It Hearrenfean 1920 - 1995. Utjouwerij Banda.
  • Mast, J. (2007) - Abe. Het levensverhaal van Nederlands eerste grote sportidool. Utjouwerij Tirion.
Opfrege fan "https://fy.wikipedia.org/w/index.php?title=Abe_Lenstra&oldid=1094120"