Douwe Kalma (Boksum, 3 april 1896 - Ljouwert, 18 oktober 1953) wie in Frysk skriuwer, dichter en oersetter. Hy wie ek in bekend lid fan de ultrarjochtse partij de FFP, in partij ûntstien út it Frysk Fassisten Front (FFF), dat in skoftke oansletten west hat by de NSB. Hy wie de soan fan 'e boer Petrus Douwes Kalma en dy syn frou Sytske Schukking. Hy ferlear syn heit al yn 1907, en wenne neitiid mei syn mem efterinoar yn Boksum, Wurdum, Dearsum en Raerd. Hy wie in skoft lang lieder fan 'e Jongfryske Beweging en syn ynbring hat fan grutte ynfloed west op de ûntwikkeling fan de Fryske literatuer. Yn 1943 waard oan him de Harmen Sytstra-priis takend, dy't troch it nasjonaal-sosjalistyske Departemint fan Folksfoarljochting en Keunsten ynsteld wie. Hy stjoerde de priis lykwols werom, omdat er der bewust fan waard dat dy him nei de oarloch net yn tank ôfnommen wurde soe. Syn libben is ien fan 'e histoaryske ûnderwerpen dy't beljochte wurde yn 'e Kanon fan Fryslân.

Douwe Kalma
skriuwer
Douwe Kalma yn 'e jierren '30.
Douwe Kalma yn 'e jierren '30.
persoanlike bysûnderheden
echte namme Douwe Kalma
nasjonaliteit Nederlânsk
berne 3 april 1896
berteplak Boksum (Fryslân)
stoarn 18 oktober 1953
stjerplak Ljouwert (Fryslân)
etnisiteit Frysk
wurk
taal Frysk
sjenre poëzij, toaniel, oersettings
perioade 1e helte & midden 20e iuw
streaming Jongfryske Beweging
bekendste
  wurk(en)
Kening Aldgillis
Shakespeare's Wurk (fert.)
prizen Harmen Sytstra-priis 1943
jierren aktyf 19151956
offisjele webside
n.f.t.

Kalma hie fan syn achttjinde libbensjier ôf al dúdlik foar eagen hoe't Fryslân him posysjonearje moatte soe yn de wrâld. Kalma stribbe nei in ientalich Frysk Fryslân binnen Europa. Yn de earste helt fan de njoggentjinde iuw waard yn Fryslân in nasjonalistyske beweging opset, dy't him fral rjochte soe op it gebrûk fan de eigen taal, it Frysk. Ynearsten naam de hege boargerij dêryn it inisjatyf, mar yn de twadde helte fan de njoggentjinde iuw waarden sjoernalisten, ûnderwizers en it ambachtsfolk út de lytse boargerij dy't de inisjatyfnimmers wiene. Hja organisearren har yn it Frysk Selskip (1844).

Foar harren wie literatuer it middel om it Frysk te konservearjen. Tagelyk makke hja gebrûk fan harren macht, troch gewoane Friezen - it folk - ferskate boargerlike deugden by te bringen, wêrûnder iver, reedlikens en dissipline. Harren liederskip wurdt dan ek wol oantsjutten as folksskriuwerij. Tsjin dy streaming sette Kalma him ôf.

Hy besocht de ferkalke Fryske beweging te herfoarmjen en die dat op ferskate wizen, begjinnend troch oare literêre idealen te uterjen. Op it Snitser gymnasium, dêr't er fan 1908 oant 1914 nei skoalle gie, krige er troch de lessen fan Pieter Sipma in grutte leafde foar de Tachtigers. Ynspirearre troch ûnder oare dy Tachtigers, begûn er gedichten te skriuwen dêr't er syn eigen gefoelslibben yn ta útdrukking brocht. Syn favorite foarm wie it klassike sonnet.

Nei syn eineksamen begûn Kalma mei teology te studearjen yn Grins, mar trochdat er tefolle mei it Frysk dwaande wie, moast er nei in jier de stúdzje wer ôfbrekke. Hy gie dêrnei yn militêre tsjinst en hâlde him in stikmannich jierren allinne mar dwaande mei literatuer. Fan 1927 oant 1931 studearre er yn Grins Ingelske taal- en letterkunde. Dêrnei wie er fan 1931 oant 1942 learaar Ingelsk yn Eindhoven.

 
Wykein leden fan de Jongfryske Mienskip oan 'e Snitser Mar; oan 'e wâl û.o. Douwe Kalma (mei hoed) en Tsjisse de Jager (yn bûsgroentsje mei pet op).

Underwilens waard Kalma in ynspirearjend idoal. Yn in lyts skoftke tiid wist er grutte groepen jongerein oan him te binen, yn it troch him oprjochte Jongfryske Mienskip (1915). De Fryske beweging waard dêrmei in jongereinbeweging dêr't ek foar froulju in rol yn weilein wie, wat oars alhiel yn oerienstimming is mei de groei fan de jongereinkultuer yn de rest fan de wrâld.

Tekenjend foar de groep wie harren oriïntaasje. Under it motto ‘Fryslân en de wrâld’ sette Kalma Fryslân del as ûnderdiel fan in Noardseekultuer. Fryslân soe in brêgefunksje ferfolje moatte tusken de besibbe Ingelske en de Skandinavyske kultueren. Yn dizze tiid organisearre de Jongfryske Mienskip alle jierren simmerkampen, dy’t op in waadeilân hâlden waarden. Dat wie in nij fenomeen foar dy tiid. Op dy kampen liezen de Jongfriezen allerhanne heechsteande ynternasjonale literatuer. Dêr spilen hja ek toanielstikken dy’t Kalma skreaun hie – gauris keningsdrama’s – en songen lieten dy’t spesjaal foar de gelegenheid skreaun wiene.

Kalma, dy’t frijwat maklik spul krige, wie better yn it betinken fan plannen as yn it trochsetten en foltôgjen derfan. Dochs is de list mei inisjativen dy't er, mei syn Jongfryske Mienskip, iepentearde, lang. Hy wie bygelyks de earste persoan dy't in offisjeel Frysktalich literêr tydskrift opsette: Frisia (1917). As mei-oprjochter fan de Afûk (Algemiene Fryske Underwiiskommisje, op dit stuit fêstige yn Ljouwert) en as skriuwer fan boeken en tydskriften oer taalbefoardering en taalsuveringsboekjes, holp er de Fryske skriuwtaal fierder út te bouwen. Hy besocht de Fryske taal mear yn it leger ûnderwiis en heger ûnderwiis te ferwurkjen. Ek skreau er de earste Frysktalige dissertaasje (1938),[1] dy't oer de dichter Gysbert Japiks gie. Fierders sette er it hiele oeuvre fan Shakespeare yn it Frysk oer en skreau as earste in Fryske literatuerskiednis dy’t wat omfang hie. Kalma makke ek oersettings fan it wurk fan Percy Bysshe Shelley: Adonéïs (1916), Alastor (1918, mei Rinke Tolman), letter soe ek noch in stik fan Molière folgje: In Fijân fan Minsken (1930). Teffens skreau er eigen toanielstikken, lykas Kening Finn (1937) en De Pearel (1938).

Al dy inisjativen, ek troch oaren fier droegen, wiene foar it súkses fan de Fryske taal en literatuer tige wichtich. Foar al dy ynspannings stiet oer dat de idele Kalma út polityk perspektyf wei in swalker en in rûzjemakker wie. Syn anty-Hollânske sentiminten waarden troch in mannichien stipe en oernommen, en joegen sa in rjochting oan de Fryske beweging. Uteinlik late dat ta in oarloch. Kalma sleat him yn it ynterbellum hieltyd wer by oare partijen oan, om úteinlik yn 1940, te einigjen by de faksistyske Fryske Folkspartij en mei te dwaan oan it wurk fan Stichting Saxo-Frisia. Teffens wie Kalma ien fan de leden fan in Fryske Ried dy't fanwege dy stifting oprjochte waard. Nei de oarloch waard er as kollaborateur suvere. [2][3][4][5][6]

Douwe Kalma ferstoar yn 1953 by in auto-ûngemak. Nei syn dea waard ta syn oantins de Douwe Kalma Stifting oprjochte.

In kar út syn wurk:

  • 1915: De Jongfryske biweging
  • 1916: Fryslân en de Wrâld
  • 1918: Ut Stiltme en Stoarm (sonnetten)
  • 1920: Kening Aldgillis (toaniel)
  • 1921: Noarderljocht (toaniel)
  • 1922: Jongfryske Sangen
  • 1926: Fryslân: in stik yn njuggen tafrielen yn proaze (toaniel)
  • 1927: Dage: Fersen I
  • 1934: De Roardisten (toaniel)
  • 1935: Skiednis fen Fryslân (3e printinge 1965)
  • 1936: Sangen: Fersen II
  • 1938: Gysbert Japiks: In Stúdzje yn Dichterskip (proefskrift)
  • 1944: De Lytse Mienskip: Fersen fen Oantinken (2e printinge 1954)
  • 1949-1952: Keningen fan Fryslân (toaniel)
  • 1952: Fokke Hoara (toaniel)
  • 1996: Samle fersen
 
Kening Lear, oerset nei it Frysk troch Douwe Kalma (werútjefte út 2003).
 
Sonnetten fan Shakespeare, oerset nei it Frysk troch Douwe Kalma (werútjefte út 2005).
 
Trije Komeedzjes, in werútjefte út 2007 fan Douwe Kalma syn oersettings nei it Frysk fan In Komeedzje Fol Fersinnen, Leafde's Lêst Net Leanne en De Twa Eallju fan Verona.

Keppeling om utens

bewurkje seksje

Boarnen, noaten en referinsjes

bewurkje seksje
Boarnen, noaten en/as referinsjes:
  1. Kalma syn promotor wie J. M. N. Kapteyn
  2. Jelle Krol, ‘Ynlieding’, yn: Douwe Kalma. Samle Fersen. Jelle Krol ed. (Ljouwert 1996) 11-67
  3. Johan Frieswijk, Geschiedschrijving als wapen in ‘de Fries-nationale strijd’ (1915-1945) (s.l. [1994]).
  4. G.R. Zondergeld, De Friese beweging in het tijdvak der beide wereldoorlogen (Ljouwert 1978).
  5. Antiqbook.com: Douwe Kalma
  6. Douwe Kalma (1896-1953). Gearstald troch Jelle Krol e.o. Skriuwers yn byld nr. 5 (1996)
wurken fan Shakespeare
Shakespeariaanske trageedzjes
Antonius en Kleopatra | Hamlet | Julius Caesar | Kening Lear | Koriolanus | Macbeth | Otello | Romeo en Julia | Symbelinus | Timon fan Atene | Titus Androanikus | Troilus en Kressida
Shakespeariaanske histoaryske stikken
1 Hindrik IV | 2 Hindrik IV | Hindrik V | 1 Hindrik VI | 2 Hindrik VI | 3 Hindrik VI | Hindrik VIII | Kening Jan | Richard II | Richard III
Shakespeariaanske komeedzjes
Ein Goed, Alles Goed | De Fekke Nuet | De Fleurige Wyfkes | Folle Spul om Neat | Kardenio (ferlern gien) | De Keapman fan Feneesje | In Komeedzje Fol Fersinnen | Leafde's Lêst Al Leanne (ferlern gien) | Leafde's Lêst Net Leanne | Lyk om Lyk | In Midsimmernachtdream | Nei Jim Beleavjen | Perikles, Prins fan Tyrus | Symbelinus | De Stoarm | Trijekeningejûn | De Twa Aadlike Neven | De Twa Eallju fan Verona | It Winterjûnsteltsje
Shakespeariaanske poëzij
De Feniks en de Toartel | Fenus en Adoanis | De Hertstochtlike Pylger (foar in diel) | De Klaachsang fan in Minneresse | De Rôf fan Lukresia | Sonnetten (1 • 17 • 18)
Shakespeariaanske apokrifa
gedichtenIn Begraffenistreurdicht | De Hertstochtlike Pylger (foar in diel) | Oan de Keninginne | Sil Ik Stjerre | toanielstikkenArden fan Faversham | De Berte fan Merlyn | Edmund Izerkant | Edwert III | De Ferlerne Soan fan Londen | De Fleurige Duvel fan Edmonton | Hear Thomas Cromwell | John Oldcastle | Lokrinus | Musedoarus | Oer-Hamlet (ferlern gien) | De Puriteinske | Thomas More | Tomas fan Woodstock | In Trageedzje yn Yorkshire | Tsjeppe Em, de Moolnersdochter fan Manchester | De Twadde Trageedzje fan de Faam
oare ûnderwerpen oangeande Shakespeare
Mary Arden | Double Falsehood | First Folio | Fryske Shakespeare Stifting | Anne Hathaway | Teatse Eeltsje Holtrop | Douwe Kalma | King's Men | Lord Chamberlain's Men | Hamnet Shakespeare | John Shakespeare | Judith Shakespeare | Susanna Shakespeare | Shakespeare in Love | Shakespeariaansk auteurskipsdebat | Stationers' Register | Stratford-upon-Avon | Tryater