Skiednis fan de Rekabiten
De Skiednis fan de Rekabiten is in algemien as apokryf beskôge religieuze tekst, besibbe oan it Alde Testamint fan 'e Bibel. It fertelt it ferhaal oer in eilânsteat, dy't laat wurdt troch Jonadab, de soan fan Rekab, wat basearre liket te wêzen op in koarte passaazje út it bibelboek Jeremia. De oarspronklike taal wie nei alle gedachten in Semitysken-ien, wierskynlik Hebriuwsk of Arameesk. It geskrift datearret fan foàr de ferwuostging fan 'e Timpel fan Jeruzalim troch de Romeinen, yn it jier 70.
Skiednis fan de Rekabiten | ||
algemiene gegevens | ||
auteur | anonimus | |
taal | Hebriuwsk of Arameesk | |
foarm | non-fiksje | |
sjenre | religiosa | |
skreaun | <70 n.Kr. |
De Skiednis fan de Rekabiten lit in grutte Grykske ynfloed sjen, en de opbou fan it ferhaal bringt de lêzer de âlde Grykske myten yn 't sin. It begjint mei de klúzner Zosimus, dy't God oan ien wei troch smeket om him it lân fan 'e Rekabiten sjen te litten, oant God úteinlik tajout en in ingel stjoert om him dêrhinne te lieden. De Rekabiten wurde beskreaun as geregeldwei beselskippe fan ingels, mei in asketyske libbenswize, en in dieet dat allinnich út 'e wielderige fruchten dy't op harren eilân groeie bestiet. Ek binne se sa ûnskuldich dat se de hiele dei neaken omrinne.
Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
Foar boarnen en oare literatuer, sjoch dizze side. |